แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
เครื่องหมายการค้าที่จำเลยยื่นขอจดทะเบียนส่วนที่เป็นเครื่องหมายเป็นเพียงภาพศิลปะที่มุ่งแสดงความหมายซึ่งประชาชนโดยทั่วไป โดยเฉพาะประชาชนในชนบทที่ยังไม่คุ้นเคยกับภาพศิลปะดังกล่าว อาจจะมองไม่ออกว่าเป็นรูปคน ส่วนเครื่องหมายการค้าของโจทก์นั้นมองได้ง่ายและชัดเจนว่าเป็นรูปคนกระโดดเพราะเป็นภาพธรรมดา ส่วนที่เป็นตัวอักษรโรมันที่จำเลยยื่นขอจดทะเบียนมีเพียงพยางค์เดียวอ่านว่า จัมพ แต่ของโจทก์มี 3 พยางค์ อ่านว่าจั๊มมาสเตอร์ ลักษณะของเครื่องหมายการค้าที่จำเลยยื่นขอจดทะเบียนกับที่โจทก์จดทะเบียนเป็นเจ้าของไว้แล้วไม่ทำให้ประชาชนสับสนหรือเข้าใจผิดถึงแหล่งกำเนิดสินค้า จึงไม่คล้ายกันจนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ซึ่งได้จดทะเบียนไว้แล้ว โจทก์คัดค้านแต่นายทะเบียนยกคำคัดค้านของโจทก์ จึงขอให้พิพากษาให้นายทะเบียนเพิกถอนคำขอจดทะเบียนของจำเลย จำเลยให้การว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยต่างกับของโจทก์ ไม่มีลักษณะคล้ายหรือเหมือนกันจนถึงขนาดเป็นการลวงสาธารณชน
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้เพิกถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลย จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “คดีมีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยในชั้นนี้เพียงว่า เครื่องหมายการค้าที่จำเลยขอจดทะเบียนต่อนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าปรากฏตามเอกสารหมาย จ.6 คล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ตามเอกสารหมาย จ.2, จ.3, จ.4 และ จ.5 จนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนหรือไม่ ปัญหาดังกล่าวศาลฎีกาได้พิเคราะห์เครื่องหมายการค้าทั้งสองเครื่องหมายโดยละเอียดแล้วเห็นว่า ทั้งเครื่องหมายการค้าที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนไว้และเครื่องหมายการค้าของโจทก์ต่างเป็นเครื่องหมายการค้าที่มีส่วนประกอบ 2 ส่วนด้วยกัน คือส่วนที่เป็นเครื่องหมายกับส่วนที่เป็นอักษรโรมัน โดยส่วนที่เป็นเครื่องหมายนั้นตามที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเป็นรูปวงกลมทึบใต้วงกลมเป็นรูปแถบซึ่งเป็นเส้นทึบ 3 แถบ แถบบนสุดสั้นที่สุดแถบกลางยาวกว่าแถบบนสุดเล็กน้อย ส่วนแถบใต้สุดยาวที่สุดเครื่องหมายดังกล่าวเป็นภาพศิลปะที่มุ่งแสดงความหมายมองได้ว่าเป็นรูปคน ส่วนของโจทก์เป็นรูปคนกระโดดที่ประดิษฐ์ขึ้นด้วยเส้นโค้งและเส้นตรง ส่วนที่เป็นอักษรโรมันนั้นที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนไว้มีพยางค์เดียวคือ JUMP อ่านว่า จัมพ โดยตัวอักษรJ เขียนด้วยลักษณะสามัญส่วนของโจทก์มี 3 พยางค์ คือ JUMP MASTERอ่านว่า จั๊มมาสเตอร์ โดยตัวอักษร J เขียนเป็นตัวอักษรประดิษฐ์เครื่องหมายการค้าทั้งสองมิได้มีเครื่องหมายส่วนใดเด่น หรือมีลักษณะบ่งเฉพาะยิ่งกว่าอีกส่วนหนึ่ง การพิจารณาว่าเครื่องหมายการค้าทั้งสองจะคล้ายกันหรือไม่จึงต้องพิจารณาถึงความสำคัญของส่วนประกอบทั้งสองส่วนเข้าด้วยกัน ซึ่งเมื่อพิจารณาตามหลักเกณฑ์ดังกล่าวแล้วจะเห็นความแตกต่างระหว่างเครื่องหมายการค้าทั้งสองได้ชัดเจน กล่าวคือ ส่วนที่เป็นเครื่องหมายนั้นที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเป็นเพียงภาพศิลปะที่มุ่งแสดงความหมายซึ่งประชาชนโดยทั่วไปโดยเฉพาะประชาชนในชนบทที่ยังไม่คุ้นเคยกับภาพศิลปะดังกล่าวอาจจะมองไม่ออกว่าเป็นรูปคน ส่วนของโจทก์นั้นมองได้ง่ายและชัดเจนว่าเป็นรูปคนเพราะเป็นภาพธรรมดา แม้จะประดิษฐ์ด้วยเส้นต่าง ๆก็ยังมองได้ง่ายว่าเป็นรูปคนกระโดด สำหรับส่วนที่เป็นตัวอักษรโรมันก็ต่างกันคือที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนมีเพียงพยางค์เดียวอ่านว่า จัมพ แต่ของโจทก์มี 3 พยางค์ อ่านว่า จั๊มมาสเตอร์ลักษณะของเครื่องหมายการค้าที่จำเลยยื่นขอจดกับที่โจทก์จดทะเบียนเป็นเจ้าของไว้แล้วจึงไม่คล้ายกันจนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนเพราะไม่ทำให้ประชาชนสับสนหรือเข้าใจผิดถึงแหล่งกำเนิดของสินค้าลักษณะของเครื่องหมายการค้าดังกล่าวประชาชนสามารถแยกแยะได้ง่ายกว่าเครื่องหมายการค้าใดเป็นเครื่องหมายการค้าที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเป็นเจ้าของ เครื่องหมายการค้าใดเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ยิ่งเมื่อพิจารณาลักษณะ สีสรรของกล่องบรรจุรองเท้าของจำเลยและของโจทก์ตามเอกสารหมาย ล.3 และ ล.4 แล้วยิ่งทำให้เห็นความแตกต่างได้ชัดเจนมาก ทั้งยังแสดงถึงความบริสุทธิ์ใจของจำเลยว่าหาได้มีเจตนาจะเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์แต่อย่างใดไม่ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้เพิกถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าที่ 127376 ของจำเลย ไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา”
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
