แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ทั้งสองฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอฎีกาอย่างคนอนาถา ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องแล้วเห็นว่า โจทก์ยังพอมีเงินที่จะเสียค่าธรรมเนียมได้ จึงมีคำสั่งให้ยกคำร้อง
โจทก์ทั้งสองเห็นว่า ศาลชั้นต้นรับฟังพยานหลักฐานขัดต่อข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายหลายประการ ที่ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าโจทก์ที่ 2 มีบ้านเลขที่ 2 หมู่ที่ 1 ตำบลท้องเนียน อำเภอขนอมจังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งโจทก์ได้ใช้เป็นร้านขายอาหารนั้นโจทก์ขอกราบเรียนว่า บ้านดังกล่าวตั้งอยู่ในที่พิพาทในคดีนี้และคดียังอยู่ระหว่างพิจารณาของศาล จึงไม่สามารถจำหน่ายจ่ายโอนหรือก่อให้เกิดภาระติดพันใด ๆ เพื่อนำเงินมาเสียค่าธรรมเนียมศาลในคดีนี้ได้ และนอกจากนี้ปัจจุบันโจทก์ที่ 1 และที่ 2 ก็ไม่ได้เป็นเจ้าของที่ดินตาม น.ส.3 และ ส.ค.1 ดังที่ศาลชั้นต้นได้ยกขึ้นมาเป็นข้อวินิจฉัยแต่อย่างใด ถึงแม้ น.ส.3 และ ส.ค.1 ดังกล่าวจะยังคงปรากฏชื่อโจทก์ที่ 1 และที่ 2 เป็นผู้มีสิทธิครอบครองอยู่ก็ตามข้อเท็จจริงจึงรับฟังได้ว่า โจทก์เป็นคนยากจนจริง โปรดมีคำสั่งอนุญาตให้โจทก์ฎีกาอย่างคนอนาถาด้วย
หมายเหตุ จำเลยทั้งหกได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 344,346)
เฉพาะจำเลยที่ 1 ถึงที่ 4 และจำเลยที่ 5 ต่างแถลงคัดค้าน(อันดับ 349,348)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาว่าที่ดินเป็นกรรมสิทธิ์ของโจทก์ให้จำเลยที่ 1 ถึงจำเลยที่ 4 โอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินพิพาทไปเป็นของโจทก์ตามข้อตกลงและให้เพิกถอนการจดทะเบียนที่ดินของโจทก์ออกเสียจากทะเบียนที่ดินราชพัสดุ หากจำเลยบิดพริ้วหรือเพิกเฉยให้ถือเอาคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาของจำเลย และหากจำเลยโอนที่ดินคืนแก่โจทก์ไม่ได้ ให้จำเลยใช้ราคาที่ดินจำนวน 1,000,000 บาทพร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ให้จำเลยที่ 3 ถึงจำเลยที่ 6ร่วมกันหรือแทนกันชำระค่าสินไหมทดแทนในความเสียหายจำนวน100,000 บาทพร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าชำระเสร็จ
จำเลยทั้งหกต่างยื่นคำให้การ เฉพาะจำเลยที่ 4 ฟ้องแย้ง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าที่พิพาทเป็นของจำเลยที่ 4 และให้ขับไล่โจทก์ทั้งสองออกจากที่พิพาท และให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ทั้งสองฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอฎีกาอย่างคนอนาถา
ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องแล้ว มีคำสั่งให้ยกคำร้องดังกล่าว(อันดับ 289,279 แผ่นที่ 2,336)
โจทก์ทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 339)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าทางไต่สวน ข้อเท็จจริงยังฟังไม่ได้ว่าโจทก์เป็นคนยากจนถึงกับไม่มีทรัพย์สินพอที่จะเสียค่าธรรมเนียมชั้นฎีกา ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่อนุญาตให้โจทก์ฎีกาอย่างคนอนาถานั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของโจทก์ หากโจทก์ยังติดใจฎีกาก็ให้นำเงินค่าธรรมเนียมมาชำระต่อศาลชั้นต้นภายในกำหนดสิบห้าวันนับแต่วันทราบคำสั่งนี้
