แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าเป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 220 จึงไม่รับ
โจทก์เห็นว่าฎีกาโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมาย ที่โจทก์บรรยายข้อเท็จจริงก็เพื่อประกอบข้อกฎหมายว่าจำเลยที่ 1 กับพวกสมคบกันแจ้งความเท็จแก่เจ้าพนักงาน โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยที่ 1 ที่ 3 ที่ 4 และที่ 2 ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 73,76)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสี่ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 137,157,165,83,86,91 ฯลฯ ขอให้เพิกถอนคำคัดค้านต่อเจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดสระบุรี และห้ามมิให้เข้ารบกวนเกี่ยวข้องที่ดินโฉนดเลขที่ 8523 ของโจทก์อีกต่อไป
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 66)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 69)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยว่าจำเลยทั้งสี่ไม่มีเจตนากระทำความผิด ที่โจทก์ฎีกาว่าจำเลยทั้งสี่มีเจตนากระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 137 จึงเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 220 ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาโจทก์นั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
