แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า จำเลยยื่นฎีกาเมื่อเลยกำหนดปฏิบัติราชการตามปกติของทางราชการ และพ้นกำหนด ระยะเวลาหนึ่งเดือนแล้ว จึงไม่รับฎีกา คืนค่าขึ้นศาลทั้งหมด จำเลยเห็นว่า การที่จำเลยยื่นฎีกาล่วงเลยเวลา ไปเล็กน้อย เนื่องจากมีฝนตกหนักมากในขณะเดินทางมาศาลซึ่งถือเป็นเหตุสุดวิสัยและเป็นพฤติการณ์พิเศษจึงต้องถือว่าจำเลยยื่นฎีกาภายในเวลาราชการแล้ว และในประเด็นที่ว่าจำเลยยื่นฎีกาพ้นกำหนดเวลาหนึ่งเดือนแล้ว จำเลยเห็นว่าเมื่อศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน 2538 ระยะเวลาหนึ่งเดือนจะต้องเริ่มนับตั้งแต่วันที่ 6 มิถุนายน 2538 และจะครบกำหนดหนึ่งเดือน ในวันที่ 6 กรกฎาคม 2538 การที่จำเลยยื่นฎีกาในวันที่ 5 กรกฎาคม 2538 จึงไม่เกินเวลาหนึ่งเดือน โปรดมีคำสั่ง ให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไปด้วย หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้อง หรือไม่ ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชดใช้ราคารถจักรยานยนต์ของโจทก์เป็นเงินจำนวน 49,950 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตรา ร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีของต้นเงินจำนวนดังกล่าว นับแต่วันฟ้อง เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 130) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 135)
คำสั่ง จำเลยไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกัน มาวางศลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบด้วยมาตรา 247 ก่อน จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ไม่รับฎีกาของจำเลย
