แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง โจทก์ในปัญหาข้อเท็จจริง คดีต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 ไม่รับฎีกาโจทก์เห็นว่า ฎีกาโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า การสอบสวนไม่ชอบด้วยกฎหมาย ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อเท็จจริงคลาดเคลื่อนผิดจากพยานหลักฐานในสำนวน โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาด้วย
หมายเหตุ จำเลยที่ 1 ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว ส่วนจำเลยที่ 2 ถึงที่ 6 ไม่ปรากฏหลักฐานว่าได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่(อันดับ 203 แผ่นที่ 2)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งหกตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 290,83
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วเห็นว่า คดีมีมูล ให้ประทับฟ้องศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 198)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 199)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่าพยานหลักฐานของโจทก์ฟังไม่ได้ว่าจำเลยทั้งหกกระทำผิดดังฟ้องโจทก์ฎีกาโต้เถียงว่าพยานหลักฐานของโจทก์ตามที่นำสืบมาฟังได้ว่าจำเลยทั้งหกกระทำผิดดังฟ้อง จึงเป็นการฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
