แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบด้วยมาตรา 247 บัญญัติให้เป็นหน้าที่ ของผู้ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาที่จะต้องนำ ค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวงมาวางศาลและนำเงินมา ชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลภายใน กำหนด 15 วัน นับแต่วันที่ศาลได้มีคำสั่งไม่รับฎีกา มิได้บัญญัติให้เป็นหน้าที่ของศาลที่จะต้องกำหนดเวลา ให้ผู้ฎีกาปฏิบัติ ดังนั้น การที่ศาลชั้นต้นมิได้กำหนดเวลา ให้จำเลยนำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกัน ให้ไว้ต่อศาล และที่ศาลฎีกามีคำสั่งให้ยกคำร้องอุทธรณ์ คำสั่งที่ไม่รับฎีกาของจำเลย จึงไม่มีข้อผิดพลาดหรือผิดหลง ไม่มีเหตุที่จะเพิกถอนคำสั่งเดิม
ย่อยาว
ความ ว่า เนื่องจาก จำเลย ที่ 1 ยื่น คำร้องอุทธรณ์ คำสั่ง ไม่รับ ฎีกา ฉบับ ลงวันที่ 10 สิงหาคม 2538 ศาลฎีกา มี คำสั่ง ว่า จำเลย ที่ 1 ไม่นำ เงิน มา ชำระ ตาม คำพิพากษา หรือ หา ประกัน มา วางศาล ยกคำร้อง แต่ จำเลย ที่ 1 ได้ นำ เงิน ค่าฤชาธรรมเนียม ซึ่ง ต้อง ใช้ แทน โจทก์ มา วาง ครบถ้วน นับแต่ วัน ยื่นฎีกา แล้ว และ ศาล ก็ มิได้ มี คำสั่ง อื่น ใด หรือ กำหนด ให้ จำเลย ที่ 1 วางเงิน ที่ ต้อง ชำระ ตาม คำพิพากษา หรือ หา ประกัน มา วาง ต่อ ศาล แต่อย่างใด จำเลย ที่ 1 ไม่มี เจตนา ฝ่าฝืน ไม่นำ เงิน ที่ ต้อง ชำระ ตาม คำพิพากษา หรือ หา ประกัน มา วางศาล ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ศาลฎีกา มี คำสั่ง โดย ผิดหลง ไป โปรด มี คำสั่ง ให้ กลับ คำสั่ง ของ ศาลฎีกา เดิม และ หยิบยก คำร้อง ของ จำเลย ที่ 1 ฉบับ ลงวันที่ 10 สิงหาคม 2538 พิจารณา และ สั่ง ตาม รูปคดี ต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ ยัง ไม่ได้ รับ สำเนา คำฟ้อง
ศาลชั้นต้น พิพากษา ให้ จำเลย ทั้ง สอง ร่วมกัน ชำระ เงิน จำนวน 82,000 บาท พร้อม ดอกเบี้ย ใน อัตรา ร้อยละ เจ็ด ครึ่ง ต่อ ปี นับ ถัด จาก วันฟ้อง (2 มีนาคม 2535) เป็นต้น ไป จนกว่า จะ ชำระ เสร็จ แก่ โจทก์
ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 พิพากษาแก้ เป็น ว่า ให้ จำเลย ทั้ง สอง ร่วมกัน ชดใช้ ค่าเสียหาย จำนวน 35,200 บาท นอกจาก ที่ แก้ ให้ เป็น ไป ตาม คำพิพากษา ศาลชั้นต้น
จำเลย ที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง ไม่รับ ฎีกา ( อันดับ 85)
จำเลย ที่ 1 ยื่น คำร้องอุทธรณ์ คำสั่ง ไม่รับ ฎีกา โดย มิได้ นำ เงิน ที่ จะ ต้อง ชำระ ตาม คำพิพากษา หรือ หา ประกัน มา วาง ต่อ ศาลชั้นต้น ( อันดับ 90) ศาลฎีกา มี คำสั่ง ยกคำร้อง ( อันดับ 94)
จำเลย ที่ 1 ยื่น คำร้อง นี้ ( อันดับ 96)
คำสั่ง
พิเคราะห์ แล้ว เห็นว่า ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบ ด้วย มาตรา 247 บัญญัติ ให้ เป็น หน้าที่ ของ ผู้ยื่น คำร้องอุทธรณ์ คำสั่ง ไม่รับ ฎีกา ที่ จะ ต้อง นำ ค่าฤชาธรรมเนียม ทั้งปวง มา วางศาล และ นำ เงิน มา ชำระ ตาม คำพิพากษา หรือ หา ประกัน ให้ ไว้ ต่อ ศาล ภายใน กำหนด 15 วัน นับแต่ วันที่ ศาล ได้ มี คำสั่ง ไม่รับ ฎีกา มิได้ บัญญัติ ให้ เป็น หน้าที่ ของ ศาล ที่ จะ ต้อง กำหนด เวลา ให้ ผู้ฎีกา ปฏิบัติ ดังนั้น การ ที่ ศาลชั้นต้น มิได้ กำหนด เวลา ให้ จำเลย นำ เงิน มา ชำระ ตาม คำพิพากษา หรือ หา ประกัน ให้ ไว้ ต่อ ศาล และ ที่ ศาลฎีกา มี คำสั่ง ให้ยก คำร้องอุทธรณ์ คำสั่ง ที่ ไม่รับ ฎีกา ของ จำเลย ที่ 1 จึง ไม่มี ข้อผิดพลาด หรือ ผิดหลง ข้ออ้าง ตาม คำร้อง ของ จำเลย ที่ 1 ไม่เป็นเหตุ ที่ จะ เพิกถอน คำสั่ง เดิม ให้ยก คำร้อง ค่า คำร้อง เป็น พับ
