แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ข้อ 3เป็นอุทธรณ์โต้แย้งการรับฟังพยานหลักฐานของศาลเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54ไม่รับ คงรับเฉพาะอุทธรณ์จำเลยข้อ 2 และข้อ 4จำเลยเห็นว่า จำเลยได้อุทธรณ์ในข้อ 3 ว่า ศาลแรงงานกลางนำเอกสารที่ยังไม่แน่ชัดมารับฟังเป็นผลร้ายแก่จำเลย ทั้งไม่มีพยานบุคคลผู้ทำเอกสารและตรวจรักษามานำสืบให้แน่ชัดว่าค่ารักษาพยาบาลตามเอกสารที่โจทก์ที่ 2 นำมาขอเบิกนั้นเกี่ยวกับการบาดเจ็บจากการเล่นกีฬาทั้งหมดหรือไม่ จึงเป็นการรับฟังพยานหลักฐานที่ขัดต่อกฎหมายอุทธรณ์ข้อ 3 จึงเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมายโปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ข้อ 3 ของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์ทั้งสองแถลงคัดค้าน (อันดับ 53)คดีสองสำนวนนี้ ศาลแรงงานกลางพิจารณาพิพากษารวมกันโดยเรียกโจทก์สำนวนแรกว่า โจทก์ที่ 1 และเรียกโจทก์สำนวนหลังว่าโจทก์ที่ 2
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระเงินแก่โจทก์ที่ 1จำนวน 25,519.03 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงิน 24,273 บาท นับแต่วันที่ 17 สิงหาคม 2532 เป็นต้นไปจนกว่าชำระเสร็จ และให้จำเลยชำระเงินแก่โจทก์ที่ 2 จำนวน16,962.40 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ 22 สิงหาคม 2532 เป็นต้นไปจนกว่าชำระเสร็จ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์บางข้อดังกล่าว (อันดับ 47)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 50)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยอุทธรณ์ในข้อ 3 ว่าค่ารักษาพยาบาลตามเอกสารหมาย ล.1 แผ่นที่ 5,6 และ 7 นั้น มิใช่ค่ารักษาพยาบาลของโจทก์ที่ 2 ซึ่งศาลแรงงานกลางฟังว่าเป็นค่ารักษาพยาบาลของโจทก์ที่ 2 อุทธรณ์ของจำเลยข้อนี้จึงเป็นการโต้เถียงดุลพินิจในการฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลาง อันเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ข้อนี้นั้นเป็นการชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
