แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า เนื่องจากจำเลยไปประกอบธุรกิจที่ต่างจังหวัดจึงไม่สามารถนำหลักทรัพย์มาวางศาลได้ตามกำหนด เป็นเหตุให้ศาลมีคำสั่งยกคำร้องขอทุเลาการบังคับระหว่างฎีกาของจำเลย แต่ฎีกาที่จำเลยยื่นไว้นั้นมีเหตุผลที่จำเลยจะชนะคดี โปรดอนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อน
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 90)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้จำเลยชำระเงินจำนวน 110,418 บาทพร้อมดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีของต้นเงิน 104,538 บาท นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์
จำเลยฎีกาและยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 74,87)
ศาลอุทธรณ์อนุญาตให้ทุเลาการบังคับในระหว่างอุทธรณ์ แต่จำเลยไม่วางหลักประกันตามที่ศาลชั้นต้นกำหนด (อันดับ 56,58,59,66)
จำเลยเคยขอทุเลาการบังคับระหว่างฎีกามาครั้งหนึ่งแล้วศาลฎีกามีคำสั่งอนุญาตให้ทุเลาการบังคับโดยให้จำเลยหาประกันภายในเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนด มิฉะนั้นให้ยกคำร้อง วันนัดพิจารณาหลักประกันจำเลยไม่หาหลักประกันมาวางศาลและไม่มาศาลศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งยกคำร้อง (อันดับ 75,84,86)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้จำเลยหาประกันมาวางตามคำสั่งของศาลฎีกาในวันที่ 8 พฤษภาคม 2532 และนัดพิจารณาหลักประกันในวันที่ 25 เดือนเดียวกัน ระยะเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนดจึงเพียงพอที่จำเลยจะปฏิบัติตามได้ หากจำเลยขัดข้องอย่างไรก็ชอบที่จะแถลงให้ทราบในวันนัด แต่จำเลยและทนายจำเลยก็หาได้มาศาลในวันดังกล่าวไม่ นอกจากนั้นข้อเท็จจริงยังได้ความว่า ศาลอุทธรณ์เคยสั่งคำร้องขอทุเลาการบังคับในระหว่างอุทธรณ์ของจำเลย แต่จำเลยก็ไม่วางหลักประกันตามเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนด ทั้งเมื่อศาลชั้นต้นอนุญาตให้ขยายระยะเวลาวางหลักประกันออกไปอีกตามที่จำเลยร้องขอจำเลยก็ไม่นำหลักประกันมาวางและไม่มาศาลตามนัด ดังนั้นข้ออ้างของจำเลยที่ว่าจำเลยไปต่างจังหวัดไม่สามารถเตรียมหลักทรัพย์มาวางจึงไม่มีเหตุผลที่จะรับฟังได้ ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
