แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาจำเลย เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความแพ่ง มาตรา 248 ไม่รับฎีกา
จำเลยทั้งสองเห็นว่า ฎีกาของจำเลยที่ว่า สำเนาเอกสาร ของโจทก์รับฟังเป็นพยานหลักฐานในคดีไม่ได้ และโจทก์มิได้บอกกล่าว ให้จำเลยชำระหนี้โดยชอบด้วยกฎหมายเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย ทั้งสิ้น โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้ พิจารณาต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 83)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองชำระเงิน 70,000 บาท
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 80)
จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องนี้ แต่มิได้นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล (อันดับ 81)
คำสั่ง
จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา โดยมิได้นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบด้วยมาตรา 247 ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย ให้ยกคำร้อง จำเลยทั้งสองชำระค่าขึ้นศาลมา 200 บาท คืนให้ไปโดยให้หักไว้เป็นค่าคำร้อง 40 บาท
