แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลยคนละ 1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้เป็นลงโทษจำคุกจำเลยคนละ 1 ปี เป็นการแก้ไขเล็กน้อยฎีกาจำเลยที่ 2 เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 จึงไม่รับฎีกาจำเลยที่ 2
จำเลยที่ 2 เห็นว่า จำเลยที่ 2 ได้ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายขอให้ศาลรอการกำหนดโทษหรือรอการลงโทษ โดยจำเลยที่ 2 ได้กล่าวอ้างเหตุผลตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ไว้ชัดแจ้งแล้ว และคดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้น คดีไม่ต้องห้ามฎีกาตามมาตรา 218 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83,295 จำคุกคนละ 1 ปี 6 เดือน จำเลยทั้งสามให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ 9 เดือนของกลางริบ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 1 และที่ 2คนละ 1 ปี ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุกจำเลยที่ 1 และที่ 2 คนละ6 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 75)
จำเลยที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 81)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยที่ 2มีกำหนด 9 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้เป็นลงโทษจำคุก 6 เดือน การที่จำเลยฎีกาโต้แย้งเกี่ยวกับดุลพินิจของศาลว่าสมควรรอการลงโทษให้จำเลยนั้น เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
