แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับไว้ จำเลยเห็นว่า ฎีกาของโจทก์เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง คดีนี้จำนวนทุนทรัพย์ ที่พิพาทกันในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท เมื่อผู้พิพากษา ที่นั่งพิจารณาคดีในศาลอุทธรณ์มิได้ทำความเห็นแย้ง และผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์มิได้ รับรองให้ฎีกา อีกทั้งมิได้รับอนุญาตให้ฎีกาจากอธิบดี ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์จึงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขใหม่การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาโจทก์ไปนั้นผิดระเบียบโปรดสั่งแก้ไขคำสั่งรับฎีกาของโจทก์เสียใหม่
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินให้แก่โจทก์จำนวน 54,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่ วันฟ้อง (9 กรกฎาคม 2533) เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยจะชำระ ให้แก่โจทก์แล้วเสร็จ
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาโจทก์ (อันดับ 80)
ทนายจำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 88)
คำสั่ง
กรณีนี้ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของโจทก์ไว้แล้ว หากจำเลย เห็นว่าคำสั่งของศาลชั้นต้นไม่ชอบด้วยกฎหมายประการใด ก็ชอบที่จะโต้แย้งคัดค้านไว้ในคำแก้ฎีกาหามีสิทธิยื่นคำร้อง ขอให้ศาลฎีกาสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าวไม่ ให้ยกคำร้อง
