คำสั่งคำร้องที่ 152/2538

แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ

ย่อสั้น

การขอทุเลาการบังคับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 231 นั้น ต้องเป็นกรณีที่ยังไม่มีการบังคับคดีตามคำพิพากษาไม่ว่าของศาลใด ดังนั้น เมื่อศาลอุทธรณ์ไม่อนุญาตให้ทุเลาการบังคับโจทก์ขอให้บังคับคดีและเจ้าพนักงานบังคับคดีได้ดำเนินการบังคับคดีแล้ว การที่จำเลยยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับในชั้นฎีกาจะถือว่าเป็นการขอทุเลาการบังคับตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ไม่ได้แต่เป็นกรณีที่จำเลยขอให้งดการบังคับคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 292(2) ซึ่งอยู่ในอำนาจของศาลชั้นต้นที่จะมีคำสั่งว่ามีเหตุสมควรให้งดการบังคับคดีไว้หรือไม่

ย่อยาว

ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา มีทางชนะคดี โปรดอนุญาตให้ทุเลาการบังคับคดีไว้ก่อน
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 65)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองรื้อถอนหรือขนย้ายคอกวัวและกองฟางออกไปจากที่ดินสาธารณสมบัติของแผ่นดินซึ่งอยู่หน้าที่ดินส่วนของโจทก์ตามฟ้อง และห้ามจำเลยทั้งสองรบกวนหรือขัดขวางโจทก์ในการใช้ประโยชน์ในที่ดินพิพาทซึ่งเป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน
จำเลยทั้งสองฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 61, 60)
ชั้นอุทธรณ์ จำเลยทั้งสองขอทุเลาการบังคับ ศาลอุทธรณ์ภาค 3มีคำสั่งยกคำร้อง (อันดับ 48)

คำสั่ง
วันที่ 6 เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2538
พิเคราะห์แล้ว การขอทุเลาการบังคับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 231 นั้น ต้องเป็นกรณีที่ยังไม่มีการบังคับคดีตามคำพิพากษาให้ว่าของศาลใด ปรากฏตามคำร้องและคำคัดค้านว่าศาลอุทธรณ์ภาค 3 ไม่อนุญาตให้ทุเลาการบังคับคดีแล้วการที่จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องเข้ามา จะถือว่าเป็นการขอทุเลาการบังคับตามคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ภาค 3 ไม่ได้ แต่เป็นกรณีที่จำเลยทั้งสองขอให้งดการบังคับคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 292(2) ซึ่งอยู่ในอำนาจของศาลชั้นต้นที่จะมีคำสั่งว่ามีเหตุสมควรให้งดการบังคับคดีไว้หรือไม่ จึงให้ส่งคืนศาลชั้นต้นเพื่อพิจารณาสั่งคำร้องของจำเลยทั้งสองต่อไป

Share