แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า เนื่องจากจำเลยนำเงินไปชำระหนี้ให้โจทก์แล้วโจทก์จึงไม่ประสงค์จะดำเนินคดีกับจำเลยอีกต่อไปและขอถอนฟ้องโปรดอนุญาต
หมายเหตุ จำเลยแถลงไม่คัดค้าน (อันดับ 71)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 และประมวลกฎหมายอาญามาตรา 91
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีโจทก์มีมูลให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ให้ลงโทษกระทงละ 4 เดือน รวมจำคุก8 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 4 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอ้างว่าเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 219(อันดับ 62)
จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง (อันดับ 63)
ศาลฎีกาสั่งคำร้องและส่งไปศาลชั้นต้นเพื่อนัดคู่ความฟังแล้วก่อนวันนัดฟังคำสั่ง โจทก์ยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 69)
คำสั่ง
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้เป็นคดีอาญาความผิดต่อส่วนตัวโจทก์จะถอนฟ้องในเวลาใดก่อนคดีถึงที่สุดก็ได้ เมื่อจำเลยไม่คัดค้าน จึงอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องได้ และสิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(2)ให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความ
