แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกันขอใช้หลักประกันซึ่งวางไว้ในชั้นขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์เป็นหลักประกัน
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางาน พ.ศ. 2528 มาตรา 4,8,72 กระทงหนึ่งจำคุก 1 ปี และมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 343 วรรคแรก83 อีกกระทงหนึ่ง จำคุก 4 ปี รวมจำคุก 5 ปี และบวกโทษที่รอไว้ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 11359/2530 ของศาลแขวงพระนครใต้ จำคุก1 เดือน รวมจำคุก 5 ปี 1 เดือน ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ลงโทษจำเลยในความผิดฐานร่วมกันฉ้อโกงประชาชน จำคุก 2 ปี เมื่อบวกโทษที่รอไว้ในคดีหมายเลขแดงที่11359/2530 ของศาลแขวงพระนครใต้ซึ่งมีโทษจำคุก 1 เดือน คงรวมเป็นจำคุก 2 ปี 1 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าว (สำนวนธุรการอันดับ 33)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราวทั้งในระหว่างการพิจารณาของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ โดยในชั้นอุทธรณ์ตีราคาประกัน150,000 บาท (สำนวนธุรการอันดับ 7 แผ่นที่ 16, อันดับ 22 แผ่นที่ 3)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เฉพาะความผิดฐานฉ้อโกงที่จำเลยถูกพิพากษาลงโทษนั้นต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง สมควรได้พิจารณาคำฟ้องฎีกาของจำเลยประกอบด้วย แต่จำเลยยังไม่ได้ยื่นฎีกามาจึงไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวในชั้นนี้ ยกคำร้อง
