แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ยื่นฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ศาลอนุญาตให้โจทก์นำค่าทนายความที่ต้องใช้แทนจำเลยชั้นอุทธรณ์มาวางภายในวันที่4 มิถุนายน 2533 โจทก์นำเงินมาวางวันที่ 5 มิถุนายน 2533 เกินกว่ากำหนดดังกล่าว จึงไม่รับฎีกา
โจทก์เห็นว่า โจทก์ยื่นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายภายในกำหนดพร้อมกับได้เสียค่าฤชาธรรมเนียมจำนวน 50 บาท ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย เกี่ยวกับค่าธรรมเนียมที่ศาลอุทธรณ์กำหนดให้โจทก์ใช้แทนจำเลย 500 บาทนั้น ถ้าโจทก์ไม่นำมาวางจำเลยจะต้องขอศาลออกคำบังคับให้โจทก์ปฏิบัติตามคำพิพากษาก่อน เมื่อโจทก์ไม่ปฏิบัติแล้วจำเลยจะต้องขอศาลออกหมายตั้งเจ้าพนักงานบังคับคดี และโจทก์ก็ไม่มีเจตนาที่จะจงใจไม่ชำระเงินให้แก่จำเลยแต่อย่างใด โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 95)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์จำเลยเด็ดขาดและ พิพากษาให้จำเลยเป็นบุคคลล้มละลาย
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 90)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 95)
คำสั่ง
คดีนี้ศาลชั้นต้นอนุญาตให้โจทก์ขยายเวลาวางเงินค่าทนายความชั้นอุทธรณ์ โดยให้นำมาวางภายในวันที่ 4 มิถุนายน 2533 แต่โจทก์นำมาวางในวันที่ 5 มิถุนายน 2533 เลยระยะเวลาที่ศาลขยายให้ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้ว จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของโจทก์
