แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ขอให้ศาลสั่งปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกันได้เสนอบัญชีทรัพย์มาพร้อมคำร้องแล้ว
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 341,343 พระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนงาน พ.ศ. 2528 มาตรา 4,30,82แต่จำเลยกระทำผิดก่อนกฎหมายใหม่ประกาศใช้ ซึ่งแตกต่างกับกฎหมายที่ใช้ภายหลังจึงให้ใช้พระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนงานพ.ศ. 2511มาตรา 7,27 ซึ่งเป็นคุณแก่จำเลย การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 343 ซึ่งเป็นบทหนักให้จำคุกจำเลยทั้งสองคนละ 5 ปีให้นำโทษของจำเลยที่ 1 มีกำหนด 15 วัน ตามคดีหมายเลขแดงที่19239/2527 ของศาลแขวงพระนครเหนือ มาบวกกับคดีนี้ รวมจำคุกจำเลยที่ 1 เป็น 5 ปี15 วัน นับโทษจำเลยที่ 1 ต่อคดีหมายเลขแดงที่ 2639/2528 ของศาลจังหวัดสระบุรี ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ไม่นำโทษจำคุกที่รอไว้ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 19239/2527 ของศาลแขวงพระนครเหนือมาบวก คงจำคุกจำเลยที่ 1 ได้ 5 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องดังกล่าว โดยมีคำร้องประกอบของผู้ขอประกัน (อันดับ 89 แผ่นที่ 3 และแผ่นที่ 1)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยที่ 2 ชั่วคราว และในชั้นอุทธรณ์ศาลชั้นต้นตีราคาประกัน 200,000 บาท (อันดับ 63)
คำสั่ง
คดีนี้ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จำเลยที่ 2ยังมิได้ยื่นฎีกา จึงไม่มีเหตุที่จะอนุญาตให้ปล่อยจำเลยที่ 2ชั่วคราว ในชั้นนี้ให้ยกคำร้อง