แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์คำสั่ง ศาลแรงงานกลางสั่งว่าพิเคราะห์แล้วเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ไม่รับอุทธรณ์
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นการอุทธรณ์ว่ากระบวนการพิจารณาของศาลเป็นการพิจารณาที่ผิดระเบียบและ ไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมายโปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องหรือไม่
จำเลยขาดนัดและขาดนัดพิจารณา ศาลจึงมีคำสั่งให้พิจารณาชี้ขาดตัดสินคดีไปฝ่ายเดียว
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชย 8,000 บาทค่าเสียหายเนื่องจากการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม 8,000 บาทสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า 8,000 บาท และค่าจ้างค้างจ่าย3,000 บาทแก่โจทก์
จำเลยยื่นคำร้องขอให้พิจารณาคดีใหม่ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งยกคำร้อง
จำเลยอุทธรณ์คำสั่ง ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 18)
จำเลยอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่าผู้อุทธรณ์ไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวางศาล ส่งศาลฎีกาพิจารณาสั่ง (อันดับ 24,21)
คำสั่ง
จำเลยไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวางศาล ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 31 จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย
