แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ยื่นฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกา ของจำเลยที่ 2 เป็นปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ไม่รับ
จำเลยที่ 2 เห็นว่า ฎีกาข้อ 2.1,2.2,2.3 และ 2.4เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย ซึ่งได้ว่ากล่าวกันมาแล้วตั้งแต่ศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ และเป็นข้อกฎหมายอันเป็นสาระแก่คดีอันควรที่จะได้รับการวินิจฉัยจากศาลสูง โปรดมีคำสั่งให้รับ ฎีกาของจำเลยที่ 2 ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
จำเลยที่ 1 ขาดนัดพิจารณา
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับเป็นว่า ให้จำเลยทั้งสองชำระเงินจำนวน 100,000 บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ เจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันที่ธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน(วันที่ 27 มิถุนายน 2531) ไปจนกว่าจะชำระแล้วเสร็จ แต่ดอกเบี้ย นับถึงวันฟ้องให้ไม่เกิน 7,500 บาท
จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 80)
จำเลยที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ โดยมิได้นำเงินมาชำระตาม คำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล (อันดับ 83)
คำสั่ง
จำเลยที่ 2 ไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหา ประกัน มาวางศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ก่อนจึงให้ยกคำร้อง อุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา ของจำเลยที่ 2
