แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ที่ 1 ที่ 2 และที่ 4 ถึงที่ 8 อุทธรณ์ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์โจทก์เป็นอุทธรณ์แต่เฉพาะข้อเท็จจริงต้องห้ามอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ไม่รับอุทธรณ์โจทก์
โจทก์ที่ 4 เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าจำเลยที่ 1 จะต้องรับผิดร่วมกับจำเลยที่ 2 และที่ 3 ต่อโจทก์ในฐานะตัวการตัวแทนหรือไม่ โปรดสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยทั้งสามได้รับสำเนาคำร้องแล้ว เฉพาะจำเลยที่ 1แถลงคัดค้าน (อันดับ 58,67,57)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยที่ 2 และจำเลยที่ 3 ร่วมกันจ่ายค่าจ้างรวม 36,800 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับตั้งแต่วันฟ้อง (18 กุมภาพันธ์ 2530) เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยจะชำระเงินเสร็จ ค่าชดเชยรวม 10,400 บาท สินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าจำนวน 10,400 บาท และคืนเงินประกันของเสียหายจำนวน120,000 บาท แก่โจทก์ทุกคนเว้นแต่โจทก์ที่ 3 ฯลฯ
โจทก์ที่ 1 ที่ 2 และที่ 4 ถึงที่ 8 อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 49)
โจทก์ที่ 4 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 55)
คำสั่ง
ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยที่ 1 ไม่ได้ว่าจ้างโจทก์ที่ 4 เป็นลูกจ้าง โจทก์ที่ 4 อุทธรณ์ว่า จำเลยที่ 1ว่าจ้างโจทก์ที่ 4 เป็นลูกจ้าง ดังนี้ การว่าจ้างหรือไม่ ไม่ว่าว่าจ้างโดยตรงหรือว่าจ้างโดยตัวแทนล้วนเป็นข้อเท็จจริงทั้งสิ้นศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์โจทก์ที่ 4 ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
