แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ไม่ใช่ปัญหาข้อกฎหมายจึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า คดีนี้พิพาทกันด้วยเรื่องการแย่งการครอบครอง ที่ดินมือเปล่า ประเด็นที่จำเลยต่อสู้เรื่องอายุความในการฟ้องคดี ของโจทก์ว่าฟ้องเกินกำหนด 1 ปี จึงขาดอายุความโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง และฎีกาของจำเลยในเรื่องอายุความนั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 78)
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับ ให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างและต้นมันสำปะหลังออกจากที่ดินของโจทก์ ห้ามจำเลยเข้าเกี่ยวข้องและให้จำเลยชำระค่าเสียหายแก่โจทก์ปีละ 1,500 บาท นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจำเลยจะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้าง และต้นมันสำปะหลังออกจากที่ดินพิพาท
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 72)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 75)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงเป็นอันยุติตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 ว่า โจทก์มีสิทธิครอบครองที่ดินพิพาทนายเกษมบุตรโจทก์ นำที่ดินพิพาทไปขายให้แก่จำเลยโดยโจทก์ไม่ได้รู้เห็นยินยอมด้วย จึงเป็นการที่จำเลยซื้อจากผู้ที่ไม่มี สิทธิจะขาย แม้จำเลยจะครอบครองไปนานเท่าไรก็เป็นการ ครอบครองแทนโจทก์ผู้เป็นเจ้าของ จำเลยไม่ได้สิทธิครอบครอง ดังนั้นที่จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งขอให้รับฎีกาในปัญหาที่ว่า โจทก์ไม่ฟ้องคดีเพื่อเอาคืนซึ่งการครอบครองภายในหนึ่งปี นับแต่เวลาถูกแย่งการครอบครอง ซึ่งศาลอุทธรณ์ยังมิได้ วินิจฉัย และแม้ว่าศาลจะหยิบยกปัญหาข้อนี้ขึ้นวินิจฉัยเองได้ก็ตาม แต่เมื่อข้อเท็จจริงเป็นอันยุติแล้วว่าจำเลยครอบครองที่ดินพิพาท แทนโจทก์ มิใช่แย่งการครอบครองจากโจทก์ ปัญหาดังกล่าวจึงไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับ ฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้องค่าคำร้องให้เป็นพับ
