แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ฎีกาคำสั่ง ศาลชั้นต้นสั่งว่าไม่เป็นสาระและเป็นการประวิงคดี จึงไม่รับ
จำเลยที่ 2 เห็นว่า จำเลยมีสิทธิตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 307 ที่จะผ่อนชำระเป็นรายปีได้ ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาคำสั่งนั้นจึงขัดต่อโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาคำสั่งของจำเลยที่ 2 ไว้พิจารณาต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
คดีสืบเนื่องจากโจทก์ฟ้องขอให้จำเลยทั้งสองร่วมชำระหนี้ ตามสัญญาเบิกเงินเกินบัญชี ค้ำประกันและจำนอง พร้อมดอกเบี้ย ที่ค้างชำระ ศาลชั้นต้นพิพากษาตามสัญญาประนีประนอมยอมความให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินจำนวน 6,210,127.92 บาทพร้อมดอกเบี้ยและค่าฤชาธรรมเนียม จำเลยทั้งสองไม่ปฏิบัติ ตามคำพิพากษา โจทก์จึงขอบังคับคดีและนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดที่ดินโฉนดเลขที่ 2710 อำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมาซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของจำเลยที่ 2 และประกาศขายทอดตลาดจำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องขอจัดการทรัพย์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 307 ขอให้งดการขายทอดตลาดทรัพย์ดังกล่าวและตั้งจำเลยที่ 2 เป็นผู้จัดการทรัพย์ต่อไป โจทก์แถลงคัดค้าน
ศาลชั้นต้นนัดไต่สวนแล้ว ถึงวันนัดหมายโจทก์มาศาลส่วนจำเลยที่ 2 ไม่มา แต่ทนายจำเลยที่ 2 มอบฉันทะให้เสมียนทนายมายื่นคำร้องขอเลื่อนคดีอ้างว่า จำเลยที่ 2 และทนายติดธุระสำคัญที่ต่างจังหวัดกลับมาไม่ทัน ศาลชั้นต้นสอบทนายโจทก์และพิจารณาคำร้องของจำเลยที่ 2 แล้วมีคำสั่งอนุญาต ให้จำเลยที่ 2 ประกอบกิจการในที่ดินโฉนดเลขที่ 2700ตำบลสีคิ้ว อำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา โดยให้จำเลยที่ 2นำเงินรายได้จากการประกอบกิจการดังกล่าวมาวางศาลชำระหนี้ โจทก์ทุกวันต้นเดือน เดือนละ 180,000 บาท เริ่มตั้งแต่วันที่ 1 สิงหาคม 2534 เป็นต้นไป หากไม่วางเงินเดือนใดให้ขายทอดตลาด ทรัพย์ดังกล่าวทันที และไม่จำต้องสั่งคำร้องขอเลื่อนคดีอีก
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยที่ 2 ฎีกาคำสั่ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 3)
จำเลยที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 4)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 307 เป็นดุลพินิจของศาลชั้นต้นที่จะกำหนดให้ลูกหนี้ตามคำพิพากษานำเงินรายได้จากอสังหาริมทรัพย์มาวางศาลเพื่อ ชำระหนี้แทนการขายทอดตลาด ได้ตามที่เห็นสมควรโดยไม่จำต้อง ไต่สวนเมื่อศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาตตามคำร้องอันเป็นผลดี แก่จำเลยที่ 2 อยู่แล้ว จึงไม่จำต้องไต่สวนคำร้องของจำเลยที่ 2 อีก ฎีกาของจำเลยที่ 2 ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควร ได้รับการวินิจฉัยที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
