แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เอกสารที่โจทก์ระบุอ้างว่าต้นฉะบับอยู่ที่จำเลยสำเนาอยู่ที่โจทก์และได้ขอหมายเรียกจากจำเลย แต่จำเลยว่าค้นไม่พบ ในวันเบิกความโจทก์ได้ส่งสำเนาที่อยู่ที่โจทก์และจำเลยได้ซักค้านถึงเอกสารเหล่านี้แล้ว โดยไม่ได้แถลงคัดค้านอย่างใด ดังนี้ แม้โจทก์ไม่ได้ส่งสำเนาเอกสารดังกล่าวให้จำเลยก่อนพิจารณาก็อนุโลมเข้า ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 90 ข้อ 2.
คดีที่โจทก์ชนะคดีไม่เต็มตามทุนทรัพย์ที่ฟ้อง ควรให้จำเลยใช้ค่าขึ้นศาลเพียงเท่าทุนทรัพย์ที่โจทก์ชนะ.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องเรียกราคาของที่จำเลยซื้อว่ายังค้างชำระอีก ๑๖๒๐ บาท จำเลยให้การว่า ของที่ซื้อได้ชำระราคาเสร็จสิ้นแล้ว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำเลยใช้เงินที่ค้างชำระ ๗๘๐ บาทแก่โจทก์ และค่าธรรมเนียม ค่าทนาย
จำเลยฎีกาเป็นปัญหาว่า เอกสารที่ศาลรับฟังให้จำเลยแพ้คดีนั้น โจทก์ไม่ได้ส่งสำเนาให้จำเลย และเรื่องค่าธรรมเนียม
ศาลฎีกาเห็นว่า เอกสารที่จำเลยคัดค้านโจทก์ได้อ้างในระบุพะยานว่า ต้นฉบับอยู่ที่จำเลย สำเนาอยู่ที่โจทก์ และโจทก์ได้ขอหมายเรียก ถึงวันนัดจำเลยแถลงว่า ค้นไม่พบ คงพบแต่เอกสารทำนองหมายเลข ๑ แต่เป็นคนละวันกัน โจทก์ได้ส่งสำเนาที่มีอยู่ที่โจทก์ในวันเบิกความ ซึ่งจำเลยได้ซักค้านถึงเอกสารเหล่านี้แล้ว มิได้แถลงคัดค้านอย่างใด ดังนี้ พึงอนุโลมเข้า ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา ๙๐ ข้อ ๒ ส่วนค่าธรรมเนียมเห็นควรให้จำเลยเสียค่าขึ้นศาลเพียงเท่าทุนทรัพย์ที่ชนะ
พิพากษาให้ยกฎีกาจำเลย ให้จำเลยเสียค่าขึ้นศาลในชั้นศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เพียงเท่าทุนทรัพย์ที่โจทก์ชนะคดี ส่วนชั้นฎีกาเป็นพับ.
