แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยทั้งสองเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 219 ประกอบกับพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวง พ.ศ. 2499มาตรา 4 จึงไม่รับ
จำเลยทั้งสองเห็นว่า คดีนี้จำเลยทั้งสองมีสิทธิฎีกาได้โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติสุราพ.ศ. 2493 มาตรา 5,30,31,32,45 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83,91 ลงโทษจำเลยทั้งสองฐานทำและขายสุราแช่ สุรากลั่นจำคุกคนละกระทงละ 6 เดือนปรับคนละกระทงละ 6,000 บาทฐานมีภาชนะเครื่องต้มกลั่น จำคุกคนละ 2 เดือน ปรับคนละ 4,000 บาท ฐานมีสุราแช่ปรับคนละ 1,000 บาท ฐานมีสุรากลั่น ปรับคนละ 1,000 บาทรวมจำคุกคนละ 1 ปี 2 เดือน ปรับคนละ 18,000 บาท จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ 7 เดือน ปรับคนละ 9,000บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษมีกำหนด 2 ปี ให้จำเลยไปรายงานตัวต่อพนักงานคุมประพฤติทุก 3 เดือน ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งแล้ว ความผิดฐานทำสุรากลั่น สุราแช่ จำคุกคนละ3 เดือน สถานเดียว ความผิดฐานขายสุรากลั่นสุราแช่ที่ทำขึ้นจำคุกคนละ 3 เดือนสถานเดียว ความผิดฐานมีสุรากลั่น สุราแช่ปรับคนละ 500 บาท และความผิดฐานมีภาชนะเครื่องต้มกลั่นสุราจำคุกคนละ 1 เดือนสถานเดียว รวมจำคุกคนละ 7 เดือนและปรับคนละ 500 บาท โดยไม่รอการลงโทษ และไม่ต้องรายงานตัวต่อพนักงานคุมประพฤติ ฯลฯ นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 46)
จำเลยทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 58)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลอุทธรณ์มิได้พิพากษาเพิ่มเติมโทษจำเลยและฎีกาจำเลยล้วนเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 ที่แก้ไขโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา(ฉบับที่ 17) พ.ศ. 2532 มาตรา 12 ประกอบกับพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวง พ.ศ. 2499มาตรา 4 ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
