แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลสั่งปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกาโดยผู้ขอประกันได้เสนอบัญชีทรัพย์มาพร้อมคำร้องแล้ว
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291,300,390 พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 33 วรรคแรก 39 วรรคแรก,43(4)(6),78,151,157,160 วรรคสอง ประกอบมาตรา 4(4)หลายกรรมต่างกัน ให้เรียงกระทงลงโทษความผิดฐานกระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความบาดเจ็บสาหัสและได้รับอันตรายแก่กายและจิตใจเป็นความผิดกรรมเดียวแต่ผิดกฎหมายหลายบทให้ลงโทษฐานกระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตายซึ่งเป็นบทหนักให้จำคุก 6 ปี ความผิดฐานหลบหนีไม่ช่วยเหลือผู้ตายและผู้บาดเจ็บไม่แสดงตัวและแจ้งเหตุต่อพนักงานเจ้าหน้าที่เป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตายให้จำคุก 2 เดือน รวมจำคุก 6 ปี 2เดือน
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์ในความผิดตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 78,160 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 106)
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์อนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราว โดยในชั้นอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ตีราคาประกัน 200,000 บาท (อันดับ 8,83)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ตามพฤติการณ์แห่งคดี ยังไม่มีเหตุสมควรที่จะปล่อยชั่วคราวระหว่างฎีกา ให้ยกคำร้อง
