แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยบุกรุกเคหสถานในเวลากลางคืน แต่ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 362, 364 ซึ่งเป็นบทความผิดอันยอมความได้ (มิได้อ้างมาตรา 365) โดยมิได้ร้องทุกข์ภายในกำหนด 3 เดือน นับแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิด คดีของโจทก์จึงขาดอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 96
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 8 มกราคม 2517 เวลากลางคืนก่อนเที่ยง จำเลยได้บังอาจบุกรุกเข้าไปในเคหสถานบ้านเลขที่ 218 ซอยสะพานขวา ถนนประชาราษฎร์สาย 2 แขวงบางซื่อ เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นเคหสถานของโจทก์ เพื่อจะเข้าไปข่มขืนบริวารของโจทก์อันเป็นการรบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ของโจทก์โดยปกติสุขโดยไม่มีเหตุอันสมควรเหตุเกิดที่แขวงบางซื่อ เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 362, 364
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วสั่งประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 362, 364 ให้จำคุก 3 เดือน
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า ให้รอการลงโทษจำเลยไว้ 2 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกาว่าไม่ควรรอการลงโทษศาลชั้นต้นไม่รับฎีกา
จำเลยฎีกาพร้อมกับยื่นคำร้องให้ศาลชั้นต้นรับรองให้ฎีกาได้ในข้อเท็จจริง
ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ไม่รับฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ให้รับฎีกาเฉพาะปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยฎีกาว่าคดีโจทก์ขาดอายุความนั้น เห็นว่าเหตุคดีนี้เกิดเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2517 โจทก์รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิดวันรุ่งขึ้น แต่โจทก์ไปร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนเมื่อวันที่ 4 กันยายน2519 โจทก์จึงไม่ได้ร้องทุกข์ภายในกำหนด 3 เดือน นับแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิด คดีโจทก์จึงขาดอายุความตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 96 จึงลงโทษจำเลยไม่ได้
พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
