แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกาคำสั่ง ศาลชั้นต้นสั่งว่า พิเคราะห์แล้วคดีนี้ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นที่ปฏิเสธไม่รับ อุทธรณ์คำสั่งของศาลอุทธรณ์ ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 โจทก์จะฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์อีกไม่ได้ จึงไม่รับฎีกาคำสั่ง
โจทก์เห็นว่า ฎีกาคำสั่งของโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมี คำสั่งให้รับฎีกาคำสั่งของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 101)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนบ้านไม้ชั้นเดียว ลักษณะกระท่อมเลขที่ 19 หมู่ที่ 7 ตำบลท่าฉนวน อำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาท ออกจากที่ดินโฉนดเลขที่ 77 ตำบลท่าฉนวน อำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาท ของโจทก์ทันทีและให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เดือนละ 500 บาท นับแต่วันฟ้อง จนกว่าจำเลยจะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกจากที่ดินโจทก์ตามฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ยื่นอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ ทุนทรัพย์ไม่เกิน ห้าหมื่นบาทต้องห้ามอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 224 วรรคแรกที่แก้ไขแล้ว อุทธรณ์โจทก์โต้แย้งดุลพินิจการรับฟังพยานหลักฐาน ของศาล เป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงต้องห้ามตามบทกฎหมายดังกล่าว จึงไม่รับอุทธรณ์
โจทก์ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง และศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่า พิเคราะห์แล้วเห็นว่า อุทธรณ์โจทก์เป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง เมื่อทุนทรัพย์ที่พิพาทไม่เกินห้าหมื่นบาท จึงต้องห้ามอุทธรณ์ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 224 วรรคแรก ที่แก้ไขแล้ว หาใช่เป็นปัญหาข้อกฎหมายดังที่โจทก์อ้างไม่ ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์นั้นชอบแล้ว ยกคำร้อง
โจทก์ฎีกาคำสั่ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 96)
ทนายโจทก์จึงยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 99)
คำสั่ง
คำสั่งศาลอุทธรณ์เป็นที่สุดแล้ว ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับ ฎีกาของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
