แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 ฯลฯ
โจทก์ฎีกาเกี่ยวกับการรับฟังพยานหลักฐานของศาลอุทธรณ์เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกาของโจทก์
โจทก์เห็นว่า ฎีกาของโจทก์เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่าการกระทำของจำเลยเข้าองค์ประกอบความผิดหรือไม่ และการที่โจทก์ฎีกาว่า จำเลยได้กระทำความผิดและขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติตลาดหลักทรัพย์ฯ ซึ่งเป็นกฎหมายพิเศษนั้น ไม่ต้องห้ามฎีกาทั้งปัญหาข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย โปรดกลับคำสั่งของศาลชั้นต้นเป็นให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งเจ็ดตามพระราชบัญญัติประกอบธุรกิจเงินทุน ธุรกิจหลักทรัพย์และธุรกิจเครดิตฟองซิเอร์พ.ศ. 2522 มาตรา 46 มาตรา 70 พระราชบัญญัติตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย พ.ศ. 2517 มาตรา 21 และมาตรา 42 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 341,352,353,354 และมาตรา 83
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีโจทก์มีมูลตามฟ้องจึงให้ประทับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณา
ระหว่างพิจารณา โจทก์ขอถอนฟ้องเฉพาะจำเลยที่ 6 และที่ 7ศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งว่า เฉพาะข้อหาความผิดฐานฉ้อโกงและยักยอกตามมาตรา 341,352,353 นั้น มีอัตราโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี ปรับไม่เกิน 6,000 บาท ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 193 ทวิ ส่วนมาตรา 354 นั้น แม้โจทก์ขอมาท้ายฟ้องด้วยแต่ก็มิได้บรรยายให้เข้าองค์ประกอบความผิด จึงไม่รับอุทธรณ์โจทก์ตามมาตรานี้ คงรับอุทธรณ์โจทก์เฉพาะความผิดตามพระราชบัญญัติตลาดหลักทรัพย์ฯ พ.ศ. 2517 มาตรา 42 และตามพระราชบัญญัติประกอบธุรกิจเงินทุน พ.ศ. 2522 มาตรา 46,70 เฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับจำเลยที่ 1 เท่านั้น นอกนั้นไม่รับเป็นอุทธรณ์
โจทก์อุทธรณ์คำสั่งขอให้ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำสั่งของศาลชั้นต้นเป็นให้รับอุทธรณ์โจทก์ในข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 341,352,353 และ 354 ด้วย ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่าความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 354 นั้น โจทก์ไม่บรรยายในคำฟ้อง แม้โจทก์จะกล่าวอ้างในอุทธรณ์ก็เป็นข้อที่ไม่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลชั้นต้น จึงต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์ในความผิดฐานนี้ ชอบแล้ว ส่วนความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 341,352,353 เป็นกรรมเดียวกับความผิดตามพระราชบัญญัติตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยพ.ศ. 2517 มาตรา 21,42 ซึ่งไม่ต้องห้ามอุทธรณ์ ในข้อเท็จจริงจึงให้รับอุทธรณ์โจทก์ในความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา341,352,353 ไว้พิจารณา
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ดังกล่าว(อันดับ 166)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 168)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของโจทก์โต้เถียงข้อเท็จจริงจากการรับฟังพยานของศาล เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 แม้จะเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยพ.ศ. 2517 ซึ่งเป็นกฎหมายพิเศษก็หาได้รับการยกเว้นให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกา จึงชอบแล้วให้ยกคำร้อง
