แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์โดยวินิจฉัยต้องกันว่า โจทก์ไม่ได้เข้าครอบครองทำประโยชน์ในที่พิพาทแม้จำเลยจะเข้าครอบครองย่อมฟังไม่ได้ว่าเป็นการรบกวนสิทธิหรือการครอบครองของโจทก์ ส่วนในข้อหาฐานทำให้เสียทรัพย์ โจทก์ไม่มีพยานรู้เห็น จึงเป็นการยกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริงทั้งสองข้อหา การที่โจทก์ฎีกาว่าโจทก์ใช้ที่พิพาทปลูกปอและมันสำปะหลัง และจำเลยเป็นผู้ทำให้เสียทรัพย์ เป็นการฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220
