แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า คำฟ้องอุทธรณ์ เป็นการอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ตาม พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 54 ไม่รับอุทธรณ์ จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ที่ว่า โจทก์ไม่รายงานตามหน้าที่ให้จำเลยทราบว่าบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ให้สิทธิในการซื้อหุ้นราคาจองแก่จำเลยและกลับเบียดบังใช้สิทธิซื้อหุ้นราคาจองเพื่อประโยชน์ของตนเอง เป็นการทุจริตต่อหน้าที่และ จงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบข้อบังคับของจำเลยเป็นเหตุให้เสียหาย แก่จำเลยอย่างร้ายแรงนั้น เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่ง ให้รับอุทธรณ์และคำร้องขอทุเลาการบังคับของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ ทนายโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 101,102) ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้โจทก์จ่ายเงินจำนวน2,883.30 บาท แก่จำเลย พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละสิบครึ่ง ต่อปีนับแต่วันที่ 3 พฤษภาคม 2537 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ ให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยเป็นเงิน 131,130 บาท สินจ้างแทนการ บอกกล่าวล่วงหน้าเป็นเงิน 43,710 บาท และเงินบำเหน็จเป็นเงิน 262,260 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่ วันฟ้อง (วันที่ 20 พฤษภาคม 2537) เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระ เสร็จแก่โจทก์ คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 97) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 100)
คำสั่ง จำเลยไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวางศาล ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบกับ พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 31 ก่อน จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับ อุทธรณ์ของจำเลย
