แหล่งที่มา : สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการวินิจฉัยฯ
ย่อสั้น
ผู้ฟ้องคดีเป็นเอกชนยื่นฟ้องอธิบดีกรมที่ดิน ที่ ๑ องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านแท่น ที่ ๒ นายอำเภอชนบท ที่ ๓ ผู้ถูกฟ้องคดี ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐและหน่วยงานทางปกครอง ตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ อ้างว่า การดำเนินการออกหนังสือสำคัญสำหรับที่หลวง เลขที่ ขก. ๒๐๒๕ ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ และที่ ๓ เป็นคำสั่งโดยมิชอบด้วยกฎหมาย และการที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ นำเสาคอนกรีตมาปักในที่ดินของผู้ฟ้องคดีนั้นเป็นการกระทำละเมิดต่อผู้ฟ้องคดี ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสามให้การทำนองเดียวกันว่า ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสามมีหน้าที่คุ้มครองดูแลและรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน การนำรังวัดตรวจสอบแนวเขตหนังสือสำคัญสำหรับที่หลวง เลขที่ ขก. ๒๐๒๕ ไม่ได้รุกล้ำที่ดินของผู้ฟ้องคดีแต่อย่างใด เจ้าหน้าที่ที่ดำเนินการรังวัดปักหลักเขตที่ดินไม่รุกล้ำที่ดินของผู้ฟ้องคดี เห็นว่า การที่ศาลจะมีคำพิพากษาหรือคำสั่งให้เพิกถอนหนังสือสำคัญสำหรับที่หลวง เลขที่ ขก. ๒๐๒๕ แผ่นที่ ๓๓ เฉพาะส่วนที่ออกทับที่ดินของผู้ฟ้องคดี หรือให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ นำเสาคอนกรีตที่ปักในที่ดินของผู้ฟ้องคดีออกจากที่ดินของผู้ฟ้องคดีได้นั้น ศาลจำต้องพิจารณาให้ได้ความเสียก่อนว่าที่ดินพิพาทนั้น ผู้ฟ้องคดีเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์หรือเป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดินเป็นสำคัญ แล้วจึงจะพิจารณาประเด็นอื่นต่อไป คดีนี้จึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสิทธิในที่ดิน อันอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม
