แหล่งที่มา : สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการวินิจฉัยฯ
ย่อสั้น
คดีนี้เอกชนยื่นฟ้องเจ้าหน้าที่ของรัฐและหน่วยงานทางปกครอง ว่า ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ขึ้นทะเบียนที่ราชพัสดุ โดยระบุว่าผู้ตายยกที่ดินให้กรมการข้าวเมื่อปี ๒๕๑๐ แต่ผู้ตายมิได้ลงลายมือชื่อในสำเนาหนังสือขอยกที่ดินให้ทางราชการ การขึ้นทะเบียนที่ราชพัสดุพิพาทไม่ชอบด้วยกฎหมาย ขอให้เพิกถอนการขึ้นทะเบียนที่ราชพัสดุและคืนที่ดินพิพาทแก่ผู้ฟ้องคดี เห็นว่า เหตุแห่งการฟ้องคดีนี้ผู้ฟ้องคดีขอให้เพิกถอนการขึ้นทะเบียนที่ราชพัสดุและคืนที่ดินพิพาทแก่ผู้ฟ้องคดี โดยผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสามให้การว่า การขึ้นทะเบียนที่ราชพัสดุแปลงพิพาทเป็นไปตามสำเนาหนังสือของนาย ช. ที่แจ้งความประสงค์ขอยกที่ดินซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของตนตามใบจองเลขที่ ๒๖๐ จำนวน ๕ ไร่ พร้อมที่ดินข้างเคียงซึ่งยังมิได้ทำตราจองอีก ๓ ไร่ ให้เป็นสมบัติของกรมการข้าว ผู้ถูกฟ้องคดีจึงนำที่ดินพิพาทขึ้นทะเบียนเป็นที่ราชพัสดุโดยชอบด้วยกฎหมาย ดังนั้น การที่ศาลจะพิพากษาหรือมีคำสั่งตามคำขอได้นั้น จำต้องพิจารณาให้ได้ความเสียก่อนว่าที่ดินพิพาทเป็นของผู้ฟ้องคดีตามที่กล่าวอ้างหรือเป็นที่ราชพัสดุ กรณีจึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสิทธิในที่ดินที่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม
