แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า เป็นอุทธรณ์ข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน มาตรา 54 จึงไม่รับอุทธรณ์
โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์ ข้อ 2.2 เป็นปัญหาข้อกฎหมายส่วนอุทธรณ์ข้อ 2.1 เป็นเรื่องที่โจทก์เท้าความถึงข้อเท็จจริงอันนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งรับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาด้วย
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 86)
โจทก์ฟ้องและแก้ไขฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันหรือแทนกันจ่ายค่าทำงานในวันหยุด 153,801 บาท ค่าชดเชย 78,000 บาทเงินทดแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า 19,500 บาท ค่าเสียหายจากการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม 500,000 บาทแก่โจทก์และดอกเบี้ย ฯลฯ
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 82)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 83)
คำสั่ง
อุทธรณ์ของโจทก์ข้อ 2.2 และข้อ 3 เป็นอุทธรณ์โต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานบุคคลและพยานเอกสารซึ่งสรุปได้ว่า ที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า โจทก์มิได้เป็นลูกจ้างของจำเลยนั้นไม่ถูกต้องกับพยานหลักฐานของโจทก์ จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์นั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
