แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืนตามศาลล่างและให้จำคุก ไม่เกิน 5 ปี จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ฎีกาของจำเลยที่ 2 เป็นปัญหาข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2
จำเลยที่ 2 เห็นว่า การที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาด้วยเหตุผลดังกล่าว เป็นการไม่รับฎีกาอันเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 2 มีความผิดตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 26,76 วรรคสองที่แก้ไขแล้ว จำคุก 5 ปี คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 153)
จำเลยที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 154)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยที่ 2 กล่าวในฎีกาตอนต้นข้อ 2 ว่าจำเลยที่ 2 ขอยื่นฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 ว่าจาก พยานหลักฐานของโจทก์มีเหตุอันควรสงสัยว่าจำเลยที่ 2ได้กระทำความผิดตามฟ้องหรือไม่ แล้วจำเลยที่ 2 ได้ยกเหตุผลต่าง ๆ อันแสดงว่าพยานหลักฐานโจทก์มีเหตุสงสัยไม่น่ารับฟังลงโทษ จำเลยที่ 2 จึงเป็นฎีกาในข้อเท็จจริง มิใช่ข้อกฎหมาย ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ชอบแล้ว ยกคำร้อง
