แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ในข้อหามีอาวุธปืนพาอาวุธปืน ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลล่างและลงโทษจำคุกจำเลยที่ 1 ไม่เกิน 5 ปี จึงห้ามคู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อฎีกาของจำเลยที่ 1 เกี่ยวกับข้อหามีอาวุธปืนและพาอาวุธปืน เป็นปัญหาข้อเท็จจริง จึงไม่รับ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 รับฎีกาของจำเลยที่ 1 เฉพาะในข้อหาพยายามฆ่าผู้อื่น
จำเลยที่ 1 เห็นว่า คดีนี้ข้อหาพยายามฆ่าเป็นข้อหาหลักหรือข้อหาประธาน ส่วนข้อหามีและพาอาวุธปืนเป็นความผิดที่เกี่ยวพันกันกับความผิดฐานพยายามฆ่าซึ่งจะแยกออกจากกันไม่ได้ หากศาลฎีกาฟังว่าจำเลยที่ 1 ไม่ใช่คนร้ายที่ใช้อาวุธปืนของกลางยิงผู้เสียหายจำเลยที่ 1 ก็ย่อมไม่มีความผิดฐานพยายามฆ่า และข้อหามีและพาอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตก็ย่อมจะได้รับการพิจารณาพิพากษายกฟ้องไปด้วย ฉะนั้นจำเลยที่ 1 จึงมีสิทธิฎีกาข้อหามีและพาอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตได้ ไม่ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218,219 โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 1 ข้อหามีและพาอาวุธปืนไว้พิจารณาพิพากษาด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 46)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดฐานพยายามฆ่าตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288,80 ลงโทษจำคุก 10 ปี กับมีความผิดฐานมีและพาอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาต ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯพ.ศ. 2490 มาตรา 7,8 ทวิ,72,72 ทวิ ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 371 ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ ซึ่งเป็นบทหนักฐานมีอาวุธปืน จำคุก 3 ปี ฐานพาอาวุธปืน จำคุก 1 ปี จำเลยที่ 1รับสารภาพในชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้หนึ่งในสามคงจำคุก 9 ปี 4 เดือน ส่วนจำเลยที่ 2 มีความผิดฐานทำร้ายร่างกายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295,83 ลงโทษจำคุก2 ปี ริบของกลาง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า โทษจำคุกสำหรับจำเลยที่ 2ให้รอไว้มีกำหนด 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 โดยการคุมประพฤติให้ไปรายงานตัวต่อพนักงานคุมประพฤติทุก 3 เดือน เป็นระยะเวลา 1 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาบางข้อดังกล่าว(อันดับ 45 แผ่นที่ 3)
จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 46)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นในข้อหามีอาวุธปืนและพาอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาต โดยโทษจำคุกแต่ละข้อหาไม่เกินห้าปี ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรก ส่วนที่จำเลยอ้างว่ามีสิทธิฎีกาในข้อหาพยายามฆ่าย่อมฎีกาในข้อหามีอาวุธปืนและพาอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตได้นั้น ไม่มีกฎหมายให้ถือเช่นนั้นได้ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาในสองข้อหาดังกล่าวชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
