แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความอาญา มาตรา 218,219 จึงไม่รับ
จำเลยที่ 1 ที่ 2 เห็นว่า คดีนี้อัตราโทษอย่างสูงของความผิดฐานวางเพลิงเผาทรัพย์ผู้อื่นจำคุก 7 ปี ศาลลงโทษจำเลยทั้งสองจำคุกคนละ 2 ปี จำเลยทั้งสองจึงฎีกาในปัญหา ข้อเท็จจริงได้ไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 219 โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสอง ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 217 ประกอบด้วยมาตรา 83 จำคุกคนละ 2 ปี
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 95)
จำเลยที่ 1 ที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 97)
คำสั่ง
คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลยมีกำหนด 2 ปี การที่จำเลยฎีกาโต้แย้ง ดุลพินิจของศาลว่า พยานหลักฐานของโจทก์มีเหตุสงสัยตามสมควร ว่าจำเลยกระทำผิดหรือไม่ ให้ยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลยนั้น เป็นฎีกาโต้เถียงในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรก ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกา จำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
