แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ยื่นฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยและเรียกค่าเสียหายเป็นรายเดือน ๆ ละ 300 บาท ฎีกาโจทก์เป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขใหม่จึงไม่รับฎีกา
โจทก์เห็นว่า ฟ้องของโจทก์คำขอประธานคือขอให้ขับไล่จำเลย เนื่องจากมีการรุกล้ำแนวเขตเป็นเรื่องเกี่ยวกับคำขอที่ไม่อาจ คำนวณเป็นราคาเงินได้เพราะมิได้พิพาทเกี่ยวกับกรรมสิทธิ์ โดยตรงว่าเป็นของใคร แต่พิพาทกันว่าที่ดินของโจทก์จำเลยมีการ รุกล้ำแนวเขตกันหรือไม่จึงไม่ต้องห้ามฎีกา โปรดมีคำสั่งให้รับ ฎีกาของโจทก์ไว้เพื่อดำเนินการต่อไป
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(อันดับ 86 แผ่นที่ 2)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างแนวรั้วและ ขนย้ายวัสดุต่าง ๆ ออกไปให้พ้นบริเวณที่ดินพิพาทระยะกว้าง 50 เซนติเมตรตลอดความยาวที่ดินพิพาทซึ่งวัดจากแนวกึ่งกลาง ต้นก้ามปูกอไผ่และหลักไม้ 2 หลักที่โจทก์จำเลยปักไว้ออกไป ถึงที่ดินโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารยุ่งเกี่ยวกับที่ดินโจทก์ ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายให้โจทก์เดือนละ 100 บาท นับแต่วันฟ้อง เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยจะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างรั้วและขนย้ายวัสดุ ออกไปพ้นที่ดินโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 82)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 84)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากอสังหาริมทรัพย์ โดยขณะยื่นฟ้องอาจให้เช่าได้ไม่เกินเดือนละ10,000 บาท คดีจึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคสองฎีกาของโจทก์เป็นการโต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลอุทธรณ์อันเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
