แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย 2 กรรม จำคุกกระทงละ 1 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า เป็นการกระทำกรรมเดียว จำคุก 6 เดือน เป็นการแก้ไขเล็กน้อยคู่ความต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคหนึ่งฎีกาของจำเลยข้อ 2.1 เป็นปัญหาข้อเท็จจริงส่วนข้อ 2.2ไม่เป็นข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยจึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาข้อ 2.1 เป็นเรื่องที่ขอให้ศาลรอการลงโทษ จึงเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ส่วนข้อ 2.2 เป็นเรื่องการตีความในสัญญาว่าการบอกเลิกการเช่ามีผลเมื่อใดการครอบครองทรัพย์สินที่เช่าสิ้นสุดลงในวันที่เช่าหรือไม่ เป็นปัญหาที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลย ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 95)
คดีสองสำนวนนี้ ศาลชั้นต้นพิจารณารวมกับคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 2929/2534 แต่คดีหมายเลขแดงที่ 2929/2534ถึงที่สุดโดยคู่ความมิได้อุทธรณ์
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 362 ประกอบมาตรา 365(3) จำคุกกระทงละ 1 ปีเรียงกระทงลงโทษรวมจำคุก 2 ปี ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำคุกจำเลย 6 เดือนนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 92)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 93)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยฎีกาข้อ 2.1 ขอให้ศาลฎีการอการลงโทษจำคุกจำเลย เป็นฎีกาดุลพินิจในการกำหนดโทษของศาล จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงฎีกาข้อ 2.2 ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าโจทก์เช่าร้านอาหารของจำเลยมาดำเนินกิจการเมื่อโจทก์ยังครอบครองร้านอาหารอยู่ จำเลยไม่มีอำนาจกระทำโดยพลการที่จะใช้กุญแจปิดประตูร้านอาหารไม่ให้โจทก์เข้าไปในร้านอาหารได้ การกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานบุกรุก จำเลยฎีกาว่า โจทก์ เช่าร้านอาหารของจำเลยเป็นรายวัน การเช่าสิ้นสุดลงในแต่ละวัน จำเลยได้ไล่โจทก์ออกจากร้านอาหารเมื่อสิ้นสุดเวลาเช่าแล้ว โดยอ้างว่าเป็นฎีกาเกี่ยวกับการตีความสัญญาเช่าว่าสิ้นสุด ลงเมื่อใด เป็นฎีกาปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ของประชาชน ศาลฎีกาเห็นว่า ฎีกาจำเลยดังกล่าวไม่ใช่ปัญหา เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน แต่เป็นฎีกาโต้เถียง ปัญหาข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ฟังมา เป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 218 วรรคหนึ่งที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
