แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลาง (ศาลจังหวัดเชียงราย)มีคำสั่งว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ไม่รับอุทธรณ์
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ที่ว่าศาลแรงงานกลางรับฟังข้อเท็จจริงนอกเหนือจากที่โจทก์และจำเลยรับกันเป็นการวินิจฉัยคดีขัดต่อพยานหลักฐานที่ปรากฏในสำนวน เป็นปัญหาข้อกฎหมายโปรดมีคำสั่งรับอุทธรณ์ของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 156)
ศาลแรงงานกลาง (ศาลจังหวัดเชียงราย) พิพากษาให้จำเลยคืนเงินจำนวน 301,293.83 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงินจำนวน 176,762.80 บาทนับแต่วันฟ้อง (วันที่ 25 ตุลาคม 2534) และในต้นเงินจำนวน124,531.03 บาท นับแต่วันมีคำพิพากษา (วันที่ 30 มีนาคม 2536)เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ ยกฟ้องแย้งจำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว(อันดับ 146)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 154)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่าโจทก์มิได้ประมาทเลินเล่อโดยพิเคราะห์จากข้อเท็จจริงต่าง ๆ ดังปรากฏรายละเอียดในคำพิพากษา จำเลยอุทธรณ์ว่าโจทก์ประมาทเลินเล่อโดยยกข้อเท็จจริงตามคำวินิจฉัยของศาลแรงงานกลางเพียงบางประการและยกข้อเท็จจริงที่จำเลยมิได้ให้การไว้ว่าเป็นการกระทำที่ถือว่าโจทก์ประมาทเลินเล่อมาเป็นเหตุผลว่าโจทก์ประมาทเลินเล่อ อุทธรณ์ของจำเลยจึงเป็นการโต้แย้งดุลยพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลาง เป็นการอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ที่ศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยนั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
