แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยรื้อถอนฐานรากอาคารของจำเลยส่วนที่รุกล้ำเข้าไปในที่ดินของโจทก์ออกไป ซึ่งเป็นคำขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันไม่อาจคำนวณเป็นราคาเงินได้เป็นหลัก แม้โจทก์ขอให้ใช้ค่าเสียหายมาด้วย ก็ต้องถือเอาคำขอในส่วนที่ไม่มีทุนทรัพย์เป็นหลัก จึงไม่ต้องห้ามคู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคหนึ่ง
ย่อยาว
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาข้อที่ 2 ถึงข้อที่ 4นั้น เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง คดีนี้พิพาทกันในชั้นฎีกาทุนทรัพย์ไม่เกินสองแสนบาทต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงจึงไม่รับฎีกาของจำเลยตามข้อนี้ ส่วนฎีกาจำเลยในข้อ 1 เป็นข้อกฎหมายไม่ต้องห้ามจึงรับเป็นฎีกาของจำเลยเฉพาะข้อ 1
จำเลยเห็นว่า ฟ้องโจทก์นอกจากจะเรียกค่าเสียหายจำนวนทั้งสิ้น 141,687 บาท แล้ว โจทก์ยังขอให้ศาลบังคับจำเลยรื้อถอนรากฐานอาคารบ้านจำเลยเฉพาะส่วนที่ติดกับรากฐานอาคารบ้านโจทก์ต้นที่ 1 ถึง 3 และ 6 คำขอให้บังคับจำเลยส่วนนี้เป็นคำขออันเป็นประธานส่วนคำขอให้ใช้เงินค่าเสียหายนั้นเป็นวัตถุประสงค์รองคดีนี้จึงเป็นคดีขอให้ปลดเปลื้องทุกข์ไม่อาจคำนวณเป็นเงินได้โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 153)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 30,000บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ กับให้จำเลยรื้อถอนฐานรากอาคารบ้านจำเลยเฉพาะส่วนที่ติดกับฐานรากอาคารบ้านโจทก์ต้นที่ 1 ถึง 3 และ 6ออกไปจากที่ดินของโจทก์และทำที่ดินโจทก์ให้มั่นคงแข็งแรงเหมือนเดิม
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยชำระเงินจำนวน 80,000 บาท ให้แก่โจทก์ นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกาศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาบางข้อดังกล่าว(อันดับ 146)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 150)
คำสั่ง
วันที่ 8 เดือนธันวาคม พุทธศักราช 2538
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยรื้อถอนฐานรากอาคารของจำเลยส่วนที่รุกล้ำเข้าไปในที่ดินของโจทก์ออกไปซึ่งเป็นคำขอให้ปลดเปลื้องทุกข์ไม่อาจคำนวณเป็นราคาเงินได้เป็นหลัก แม้โจทก์ขอให้ใช้ค่าเสียหายมาด้วย ก็ต้องถือเอาคำขอในส่วนที่ไม่มีทุนทรัพย์เป็นหลัก คดีจึงมิต้องห้ามคู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคหนึ่งให้รับฎีกาข้อ 2 ถึงข้อ 4 ของจำเลย
