แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ทั้งสองสำนวนอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมี คำสั่งว่า อุทธรณ์ของโจทก์ทั้งสองเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงาน และวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 จึงไม่รับ โจทก์ทั้งสองเห็นว่า อุทธรณ์ที่ว่า คำสั่งของจำเลยที่ให้ ลงโทษโจทก์ทั้งสองชอบด้วยระเบียบข้อบังคับของจำเลย ฉบับที่ 46 ว่าด้วยวินัยการสอบสวน การลงโทษ พ.ศ. 2524 หรือไม่ ตามประเด็นข้อพิพาทข้อ 1 ที่ว่ามีเหตุเพิกถอนคำสั่งจำเลย ที่ 311/2535 และคำสั่งจำเลยที่ 394/2536 หรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย และประเด็นพิพาทข้อ 2,3 และข้อ 4เป็นประเด็นต่อเนื่องจากประเด็นข้อพิพาทข้อ 1 โปรดมีคำสั่ง รับอุทธรณ์ของโจทก์ทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 73) คดีทั้งสองสำนวนนี้ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งรวมพิจารณาพิพากษาเข้าด้วยกัน โดยให้เรียกโจทก์ตามลำดับสำนวนว่าโจทก์ที่ 1 และโจทก์ที่ 2 โจทก์ทั้งสองสำนวนฟ้องขอให้บังคับจำเลยจ่ายค่าจ้างหรือค่าเสียหายให้แก่โจทก์ทั้งสองสำนวนพร้อมดอกเบี้ย ฯลฯ ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์ทั้งสองสำนวน โจทก์ทั้งสองอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 67) โจทก์ทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 71)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว ที่ศาลแรงงานกลางเห็นว่าคำสั่งของจำเลยที่สั่งลงโทษตัดเงินเดือนของโจทก์ทั้งสอง เป็นคำสั่งที่ชอบก็เนื่องมาจากศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่าโจทก์ทั้งสองละเลยไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามคำสั่งเรื่องให้กวดขันการตรวจรับน้ำมันให้เคร่งครัด ส่วนข้อเท็จจริงที่ว่าโจทก์ทั้งสองทุจริตต่อหน้าที่หรือไม่ หาใช่เป็นข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางนำมาวินิจฉัยไม่ การที่โจทก์ทั้งสองอุทธรณ์ว่า เมื่อข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่าโจทก์ทั้งสองทุจริตต่อหน้าที่คำสั่งลงโทษของจำเลยจึงเป็นคำสั่งที่มิชอบ จึงเป็นอุทธรณ์ที่มิได้โต้แย้งคำพิพากษาของศาลแรงงานกลาง ศาลแรงงานกลางไม่รับชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
