แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยวางเพลิงเผาเคหสถานและทรัพย์สมบัติของผู้อื่น โดยกล่าวว่า จำเลยกระทำผิด เมื่อระหว่างวันที่ 7 ถึงวันที่ 8 กรกฎาคม 2492 เวลากลางวัน ศาลชั้นต้นได้เรียกโจทก์มาสอบถามว่า เหตุใดจึงกล่าวในฟ้องหลายวัน โจทก์แถลงว่าเพราะกลัวจะผิดวันเช่นนี้นับว่าโจทก์มิได้แสดงเหตุพิเศษอย่างใด ที่จะต้องกล่าวในฟ้องเช่นนี้ย่อมถือได้ว่า เป็นฟ้องเคลือบคลุม
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อระหว่างวันที่ 7 ถึงวันที่ 8 กรกฎาคม 2492 เวลากลางวัน จำเลยได้บังอาจเป็นคนร้ายวางเพลิงเผาเคหะสถานและทรัพย์สมบัติของนายเฮงเสียหาย ขอให้ลงโทษ ศาลชั้นต้นสั่งประทับฟ้องแล้วสอบถามโจทก์ว่าทำไมกล่าวในฟ้องหลายวัน โจทก์แถลงว่ากลัวผิดวัน ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งว่า ฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมให้ยกฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 161 ศาลอุทธรณ์เห็นว่าไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาต่อไป
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่โจทก์แถลงว่า เพราะกลัวผิดวันเช่นนี้นับว่าโจทก์มิได้แสดงเหตุให้เห็นความจำเป็นหรือมีเหตุพิเศษอย่างใดที่จะต้องกล่าวในฟ้องเช่นนี้ ย่อมถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม
พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
