แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ผู้ประกันนำเงินค่าปรับฐานผิดสัญญาประกันซึ่งศาลสั่งปรับมาชำระต่อศาลนั้น เป็นวิธีการทุเลาการบังคับหาทำให้สิทธิที่จะขอลดค่าปรับหมดไปไม่ เพราะผู้ประกันย่อมมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาขอลดได้ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119 และเมื่อศาลฎีกาเห็นว่ารูปคดีมีเหตุสมควรที่จะลดหย่อนค่าปรับให้แก่ผู้ประกันได้ ศาลฎีกาก็มีอำนาจให้ลดค่าปรับให้น้อยลงได้ตามสมควร
ย่อยาว
คดีชั้นนายแสวง โตเจริญ ฎีกาขึ้นมาขอลดค่าปรับฐานผิดสัญญาประกันนายฮะง้วนซึ่งศาลชั้นต้นปรับเป็นจำนวน 10,000 บาท เต็มตามสัญญาประกัน
นายแสวงอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
นายแสวงฎีกาต่อมา
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ผู้ประกันนำเงินค่าปรับมาชำระต่อศาลเป็นวิธีการทุเลาการบังคับหาทำให้สิทธิที่จะขอลดค่าปรับหมดไปไม่เพราะผู้ประกันย่อมมีสิทธิ อุทธรณ์ขอลดได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119และเมื่อได้พิเคราะห์ถึงพฤติการณ์และผลแห่งคำพิพากษาคดีที่นายฮะง้วนถูกฟ้องดังกล่าว ประกอบกับข้ออ้างฎีกาว่า นายฮะง้วนเป็นกรรมกรหาเช้ากินค่ำ เที่ยวเร่ร่อนไปหางานทำเลี้ยงชีพ ได้พยายามวิ่งเต้นติดตามหาตัวก็ไม่พบแล้วทำให้เห็นว่ารูปคดีมีเหตุสมควรที่จะลดหย่อนค่าปรับให้แก่ผู้ประกันได้ตามความในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119
จึงพิพากษาแก้ให้ลดค่าปรับลงกึ่งหนึ่ง คงปรับ 5,000 บาท
