คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1587/2545

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

โจทก์ขอขยายระยะเวลาวางเงินค่าธรรมเนียมศาลในการอุทธรณ์โดยอ้างแต่เพียงว่าค่าธรรมเนียมศาลที่จะต้องนำมาวางศาลมีจำนวนสูงถึง 363,300 บาท และการไม่อนุญาตให้ขยายระยะเวลาเป็นการปิดโอกาสในการต่อสู้คดี ยังถือไม่ได้ว่ามีพฤติการณ์พิเศษที่จะอนุญาตให้ขยายระยะเวลาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 23

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องจากโจทก์ทั้งสองฟ้องขอให้เพิกถอนนิติกรรมจำนองและขายฝากที่ดินโฉนดเลขที่ 21367, 44689, 66872 และให้เพิกถอนรายการจดทะเบียนทั้งหมดของที่ดินโฉนดเลขที่ 1392, 21366, 21367,66872, 66873, 66874, 44689 แล้วจดทะเบียนใส่ชื่อโจทก์ทั้งสองในโฉนดทั้ง 7 แปลง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ให้โจทก์ทั้งสองใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนจำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 โดยกำหนดค่าทนายความสำหรับจำเลยที่ 1 ถึงที่ 5 เป็นจำนวนรวม 125,000 บาท ส่วนจำเลยที่ 6 จำนวน 25,000 บาท

โจทก์ทั้งสองอุทธรณ์ โดยยื่นคำร้องขอดำเนินคดีในชั้นอุทธรณ์อย่างคนอนาถา

ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งยกคำร้อง หากโจทก์ทั้งสองประสงค์จะดำเนินคดีต่อไปให้นำเงินค่าธรรมเนียมศาลมาเสียภายใน 15 วัน

โจทก์ทั้งสองยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลาวางเงินออกไปอีก 3 เดือน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่อนุญาต

โจทก์ทั้งสองยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่อนุญาตให้ขยายระยะเวลาวางเงิน

ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ

โจทก์ทั้งสองฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “โจทก์ทั้งสองฎีกาว่า ค่าธรรมเนียมศาลที่โจทก์ทั้งสองจะต้องนำมาวางศาลเป็นจำนวนสูงถึง 363,300 บาท เมื่อศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์ทั้งสองดำเนินคดีอย่างคนอนาถาก็สมควรขยายระยะเวลาวางเงินให้ตามที่ศาลเห็นสมควร การที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่อนุญาตให้ขยายระยะเวลาตามคำร้องของโจทก์ทั้งสองถือเป็นการปิดโอกาสในการต่อสู้คดี เห็นว่า กรณีนี้เป็นเรื่องโจทก์ทั้งสองยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นขยายระยะเวลาวางเงินค่าธรรมเนียมศาลซึ่งกำหนดไว้เดิมออกไปอีก เนื่องจากศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องของโจทก์ทั้งสองที่ขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นอุทธรณ์ และกำหนดให้โจทก์ทั้งสองนำเงินค่าธรรมเนียมศาลมาชำระภายใน 15 วัน แม้โจทก์ทั้งสองจะยื่นขอขยายก่อนสิ้นระยะเวลา 15 วัน ตามที่ศาลชั้นต้นกำหนด แต่ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 23 บัญญัติว่าการขยายหรือย่นระยะเวลาให้พึงทำได้ต่อเมื่อมีพฤติการณ์พิเศษปรากฏว่าเหตุที่โจทก์ทั้งสองขอขยายระยะเวลาคงอ้างแต่เพียงว่าค่าธรรมเนียมศาลที่จะต้องนำมาวางศาลมีจำนวนสูงถึง 363,300บาท และการไม่อนุญาตให้ขยายระยะเวลาเป็นการปิดโอกาสในการต่อสู้คดีเท่านั้น ยังถือไม่ได้ว่ากรณีดังกล่าวมีพฤติการณ์พิเศษที่จะอนุญาตให้ขยายระยะเวลาได้ดังกฎหมายบัญญัติไว้ข้างต้นคำสั่งศาลชั้นต้นและคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 ชอบแล้วฎีกาโจทก์ทั้งสองฟังไม่ขึ้น”

พิพากษายืน

Share