แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ที่จะขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้ จะต้องเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้นๆแต่ไม่จำต้องเป็นผู้ทำสินค้านั้นขึ้นเองก็ได้และถ้าบุคคลผู้ขอจดทะเบียนไม่ได้เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้นแล้วผู้ขอจดทะเบียนจะต้องได้รับมอบฉันทะจากเจ้าของเสียก่อน
เครื่องหมายการค้า’SIMILAC’ที่โจทก์ฟ้องนี้ ข้อเท็จจริงปรากฏว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของบริษัทเอมแอนด์อาร์ใดเอทเตติกลาบอแรตตอรี่ สำหรับใช้กับแป้งนมซึ่งบริษัทเป็นผู้ผลิตขึ้นจำหน่าย หาใช่เครื่องหมายการค้าของโจทก์ไม่ โจทก์เป็นแต่ผู้จำหน่ายแป้งนมนี้เท่านั้นและบริษัทผู้ผลิตมิได้มอบอำนาจให้โจทก์เป็นผู้ไปขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้านี้ต่อเจ้าพนักงานที่โจทก์ไปขอทะเบียนเครื่องหมายการค้า’SIMILAC’จึงเป็นไปโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ไม่ก่อให้เกิดสิทธิแก่โจทก์ตามนัยของมาตรา37 พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าจำเลยเป็นแต่ผู้สั่งแป้งนมSIMILACเข้ามาจำหน่าย มิใช่เป็นผู้ใช้เครื่องหมายการค้านี้เอง จำเลยจึงมิได้ละเมิดสิทธิของโจทก์ โจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยไม่ได้
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ ฟ้องและร้องเพิ่มเติมฟ้องขอให้ห้ามจำเลยมิให้จำหน่ายสินค้าที่มีเครื่องหมายการค้า SIMILAC ซึ่งโจทก์ได้จดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2474 แล้ว และขอให้ห้ามมิให้จำเลยสั่งหรือนำเข้ามาจำหน่ายในประเทศไทยต่อไป ถ้าจำเลยยังจำหน่ายสินค้าดังกล่าวไม่หมดขอให้จำเลยส่งมอบต่อเจ้าพนักงานบังคับคดีเพื่อทำลายเสีย และขอให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ 12,500 บาท
จำเลยให้การและร้องเพิ่มเติมคำให้การว่า จำเลยได้สั่งแป้งนมที่มีเครื่องหมายการค้า SIMILAC จากเจ้าของผู้ค้าสินค้าอันแท้จริงจากต่างประเทศเข้ามาจำหน่าย 250 โหลจริง และได้ขายหมดแล้วได้กำไรสุทธิ 1,377.08 บาท โจทก์ไม่มีสิทธิที่จะขอให้บังคับตามคำขอท้ายฟ้อง หากโจทก์จะมีสิทธิเรียกค่าเสียหายได้ก็ควรเรียกได้เพียงกำไรสุทธิที่จำเลยได้รับเท่านั้น นอกจากนั้นจำเลยให้การตัดฟ้องว่าโจทก์ฟ้องจำเลยผิดฐานะอันแท้จริงและฟ้องโจทก์ขาดอายุความ
ศาลแพ่งพิจารณาแล้ว ฟังว่าการที่จำเลยสั่งแป้งนมซึ่งมีเครื่องหมายการค้า SIMILAC เข้ามาแย่งจำหน่ายจึงเป็นการละเมิดสิทธิของโจทก์ จำเลยต้องใช้ค่าเสียหายในการที่โจทก์ขาดกำไรอันควรจะได้ไป จึงพิพากษาให้ห้างหุ้นส่วนสามัญบริษัทหลีฮกง้วน โดยนายยุ่งเช็ง แซ่ลี้ หุ้นส่วนผู้จัดการ จำเลย ใช้ค่าเสียหายให้โจทก์ 6,250 บาท และห้ามมิให้จำเลยสั่งหรือนำแป้งนมซึ่งมีเครื่องหมายการค้า SIMILAC เข้ามาจำหน่ายในประเทศไทยอีกต่อไป
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เครื่องหมายการค้ารายนี้โจทก์เป็นผู้เอาของผู้อื่นที่เขามีสิทธิอยู่มาขอจดทะเบียนเป็นของตน โดยเจ้าของเขามิได้อนุญาต แม้เจ้าพนักงานจะรับจดทะเบียนโจทก์ก็หามีสิทธิโดยชอบด้วยกฎหมายอย่างเจ้าของแท้จริงไม่ จำเลยไม่ได้เป็นผู้ปลอม เลียนหรือใช้เครื่องหมายการค้านี้ หากบริษัทผู้ผลิตซึ่งเป็นเจ้าของเครื่องหมายอันแท้จริงเป็นผู้ใช้เครื่องหมายนี้ของเขา จำเลยเป็นเพียงจำหน่าย จำเลยไม่ได้ใช้สิทธิในเครื่องหมายการค้านี้เลย จำเลยจึงไม่ได้ละเมิดสิทธิของโจทก์ จึงไม่มีสิทธิที่จะห้ามจำเลยและเรียกค่าเสียหายจากจำเลยได้ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาได้ประชุมปรึกษาคดีนี้แล้ว พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2474 มาตรา 3 ที่ศาลแพ่งยกขึ้นปรับคดีนั้น บัญญัติว่า ฯลฯ”คำว่า เครื่องหมายการค้า” หมายความว่าเครื่องหมายซึ่งใช้หรือจะใช้เป็นที่หมายหรือเกี่ยวข้องกับสินค้า เพื่อสำแดงว่าสินค้านั้น ๆ เป็นสินค้าของเจ้าของเครื่องหมายการค้าโดยได้ทำขึ้น โดยการเลือก โดยการใช้คำรับรอง โดยทำการค้าขายสินค้านั้นหรือโดยเป็นผู้เสนอขาย” และมาตรา 9 บัญญัติว่า “ถ้าผู้ขอจดทะเบียนไม่ได้เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าไซร้ ท่านว่าต้องมีหนังสือมอบฉันทะแสดงว่าผู้ขอมีอำนาจที่จะขอจดทะเบียนได้ แนบมากับคำขอด้วย”ศาลฎีกาเห็นว่าตามนัยแห่ง กฎหมาย มาตรา 2 มาตรานี้ ผู้ที่จะขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้ จะต้องเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้น ๆ แต่ไม่จำต้องเป็นผู้ทำสินค้านั้นขึ้นเองก็ได้ และถ้าบุคคลผู้ขอจดทะเบียนไม่ได้เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้น ผู้ขอจดทะเบียนจะต้องได้รับมอบฉันทะจากเจ้าของเสียก่อน เครื่องหมายการค้า “SIMILAC” ที่โจทก์ฟ้องนี้ ข้อเท็จจริงปรากฏว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของบริษัทเอมแอนด์อาร์ไดเอทเตติกลาบอแรตตอรี่ สำหรับใช้กับแป้งนมซึ่งบริษัทเป็นผู้ผลิตขึ้นจำหน่าย หาใช่เครื่องหมายการค้าของโจทก์ไม่ โจทก์ไม่ได้เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านี้เป็นแต่เพียงผู้จำหน่ายแป้งนมนี้เท่านั้น และบริษัทผู้ผลิตมิได้มอบหมายอำนาจให้โจทก์เป็นผู้ไปขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้านี้ต่อเจ้าพนักงาน ที่โจทก์ไปขอจดทะเบียนเครื่องหมาย SIMILAC จึงเป็นไปโดยไม่ชอบด้วย กฎหมาย ไม่ก่อให้เกิดสิทธิแก่โจทก์ตามนัยของ มาตรา 27 พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ.2474จำเลยเป็นผู้สั่งแป้งนม SIMILAC เข้ามาจำหน่าย มิใช่เป็นผู้ใช้เครื่องหมายการค้านี้เอง จำเลยจึงมิได้ละเมิดสิทธิของโจทก์ โจทก์จะฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยไม่ได้ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ชอบแล้ว พิพากษายืนยกฎีกาโจทก์
