แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
คู่ความตกลงกันให้ศาลวินิจฉัยชี้ขาดแต่เพียงประเด็นเดียวศาลย่อมพิจารณาพิพากษาคดีให้ตามที่ตกลงกัน
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองรื้อถอนสะพานพิพาทออกไปจากหน้าที่ดินของโจทก์ โดยให้จำเลยทั้งสองเป็นผู้ออกค่าใช้จ่าย ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีคงมีประเด็นตามข้อฎีกาของจำเลยทั้งสองว่าสะพานพิพาทเปิดหน้าที่ดินของโจทก์หรือไม่ ปรากฏตามรายงานการตรวจสถานที่ตามที่ศาลชั้นต้นเดินเผชิญสืบ ฉบับลงวันที่ 19 กรกฎาคม 2522 ว่า ที่ดินของโจทก์ด้านทิศเหนือจดร้านค้าชื่อไทรทอง ทิศใต้จดคูน้ำกว้าง 2 เมตรเลยไปเป็นที่ดินของวัดไทร ทิศตะวันออกจดคลองสนามไชย ด้านนี้มีสะพานพิพาทกว้าง 1.35 เมตร ยาว 12.50 เมตร สะพานยาวจากทิศเหนือไปทิศใต้ติดกับที่ดินของโจทก์ตลอดแนวระดับเดียวกับเขื่อนวัดไทร เชื่อมร้านไทรทองกับเขื่อนวัดไทรให้เดินถึงกันได้ ซึ่งแม้สะพานพิพาทจะมิได้สร้างในที่ดินของโจทก์ แต่ตามที่ศาลชั้นต้นเดินเผชิญสืบปรากฏว่าปิดหน้าที่ดินของโจทก์ทางด้านติดคลองสนามไชยยาวตลอดแนวเขตหน้าที่ดินของโจทก์ เมื่อเป็นดังนี้ จำเลยทั้งสองจึงต้องแพ้คดีตามที่ขอให้ศาลนิจฉัยชี้ขาด ส่วนประเด็นอื่น ๆ เช่นว่าจำเลยทั้งสองกระทำละเมิดต่อโจทก์หรือไม่ และโจทก์ได้รับความเสียหายหรือไม่ ตามข้อฎีกาของจำเลยทั้งสองนั้นไม่เป็นประโยชน์แก่จำเลยทั้งสอง เพราะคู่ความตกลงกันให้ศาลวินิจฉัยชี้ขาดแต่เพียงประเด็นเดียวว่าสะพานพิพาทปิดหน้าที่ดินของโจทก์หรือไม่เท่านั้น”
พิพากษายืน
