แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยมีถ่านไม้บรรทุกรถโดยมีใบเบิกทางของเจ้าหน้าที่กำกับแต่บังเอิญรถยางรั่วนำไปถึงที่ไม่ทันกำหนด จึงเกินเวลาในใบเบิกทางไป 2 ชั่วโมง และถูกจับระหว่างทางยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีเจตนามีถ่านไม้ไว้ในครอบครองโดยไม่รับอนุญาต ไม่เป็นความผิด
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 4, 5, 29 ทวิ, 72, 74, 74 ทวิ ฉบับที่ 44 มาตรา 18 ฉบับที่ 5มาตรา 5 ป.ว. ฉบับที่ 106 ลงวันที่ 10 เมษายน 2515 ข้อ 2, 10 จำคุก 6 เดือน ริบของกลาง ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง คืนของกลางโจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ปัญหาว่าจำเลยกระทำผิดตามฟ้องหรือไม่โจทก์ฟ้องระบุว่าจำเลยมีถ่านไม้ของกลางไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตซึ่งจำเลยนำสืบต่อสู้ว่าถ่านไม้ของกลางนั้นได้มีใบเบิกทางของพนักงานเจ้าหน้าที่กำกับไปด้วย แต่ขณะนำเคลื่อนที่บังเอิญรถยนต์เสียและยางรั่วจึงไม่อาจนำไปถึงสถานที่ที่กำหนดไว้ได้ทันตามกำหนดเวลาในใบเบิกทาง ซึ่งโจทก์รับว่าจำเลยมีใบเบิกทางนำไม้หรือของป่าเคลื่อนที่ตามเอกสารหมาย จ.1 กำกับถ่านไม้ของกลางจริง เพียงแต่ใบเบิกทางดังกล่าวหมดอายุแล้ว แสดงว่าถ่านไม้ของกลางมีใบเบิกทางของพนักงานเจ้าหน้าที่กำกับไปด้วยโดยชอบด้วยกฎหมายแล้วตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 29 ทวิ จึงถือได้ว่าจำเลยมีถ่านไม้ของกลางไว้ในความครอบครองโดยชอบด้วยกฎหมายมาแต่แรก ในขณะที่จำเลยถูกจับกุมนั้นเป็นเวลาที่จำเลยกำลังนำถ่านไม้ของกลางเคลื่อนที่ตามใบเบิกทางแต่ยังไม่ทันถึงสถานที่ที่กำหนดไว้ และล่วงพ้นที่กำหนดไว้ไปประมาณ 2 ชั่วโมงเศษเท่านั้น จากข้อเท็จจริงดังกล่าวยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีเจตนามีถ่านไม้ของกลางไว้ในความครอบครองโดยไม่รับอนุญาต จำเลยจึงไม่มีความผิดตามฟ้อง”
พิพากษายืน
