แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จ. กับ ส.ต่างเป็นลูกจ้างของบริษัทโจทก์โดยส.เป็นลูกมือ จ. แล้วจ.เกิดโทสะที่ ส. ไม่ทำตามคำสั่งจึงตบหน้าและใช้ขวดน้ำอัดลมตี ส.บาดเจ็บ การทำร้ายเช่นนี้ต้องถือว่าเป็นการกระทำนอกเหนืออำนาจหน้าที่ของการปฏิบัติงานให้นายจ้างดังนั้นเมื่อต่อมา ส.ซึ่งยังอาฆาต จ.อยู่ได้ใช้เหล็กนาบมุกเผาไฟตี จ. ถึงแก่ความตายจึงเป็นการที่ จ. ถูกทำร้ายตายเพราะเหตุส่วนตัว ไม่ใช่เนื่องมาจากการทำงานให้นายจ้างดังความหมายคำว่า’ประสบอันตราย’ ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงานฯ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จ. ลูกจ้างโจทก์ได้ใช้ให้ ส. ลูกจ้างโจทก์ซึ่งทำงานร่วมกันขัดแต่งเครื่องเรือน ส. ไม่ปฏิบัติ จ. บันดาลโทสะตบหน้า ส.ส. ต่อสู้ จ. ตีด้วยขวดน้ำอัดลมคิ้วแตกหัวหน้าคนงานมาไกล่เกลี่ยเลิกกันและ จ. ยอมรับผิดชดใช้เงินให้ ส. ต่อมา ส. ใช้เหล็กนาบมุกเผาไฟตี จ.ทางด้านหลังถูกบริเวณกกหูไปตายที่โรงพยาบาล โจทก์ออกค่ารักษาพยาบาลค่าปลงศพ จ. ทั้งหมด แต่มี น. มาแสดงตัวเป็นภริยา จ. โดยไม่มีหลักฐานใด ๆแล้ว น. ร้องต่อพนักงานเงินทดแทนของกรมแรงงานขอให้สั่งโจทก์จ่ายเงินทดแทนแก่ น. กับ ซ. บุตรของผู้ตาย พนักงานเงินทดแทนมีคำสั่งเงินทดแทนสั่งให้โจทก์จ่ายเงินทดแทน ค่ารักษาพยาบาล และค่าปลงศพ โจทก์อุทธรณ์คำสั่งเงินทดแทน อธิบดีกรมแรงงานมีคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนยืนตามคำสั่งของพนักงานเงินทดแทน โจทก์เห็น่าเป็นคำสั่งไม่ถูกต้อง เพราะผู้ตายกระทำนอกเหนืออำนาจปกครองในการสั่งงานและมิใช่ถึงแก่ความตายเนื่องจากการทำงานให้แก่โจทก์ น. มิใช่ภริยาชอบด้วยกฎหมายของผู้ตาย ขอให้เพิกถอนคำสั่งของอธิบดีกรมแรงงาน เรื่อง คำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทน
จำเลยให้การว่า จ. ถึงแก่ความตายเนื่องจากการทำงานให้แก่โจทก์ผู้เป็นนายจ้างตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงานและ น. แม้จะมิใช่ภริยาชอบด้วยกฎหมายของ จ. ก็เป็นภริยา จ. ตามความเป็นจริง มีสิทธิได้รับเงินทดแทน คำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนชอบแล้ว
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า การตายของ จ. มิใช่เนื่องจากการทำงานให้แก่นายจ้าง ตามประกาศกระทวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงานฯโจทก์จึงไม่ต้องจ่ายเงินทดแทนตามคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทน และไม่จำต้องวินิจฉัยเรื่อง น. กับ ซ. เป็นผู้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนจากโจทก์หรือไม่ พิพากษาให้เพิกถอนคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนของอธิบดีกรมแรงงาน
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จ. กับ ส. ต่างเป็นลูกจ้างของโจทก์ โดย ส.เป็นลูกมือของ จ. จ. เกิดโทสะที่ ส. ไม่ทำตามคำสั่งตน จ.ใช้วิธีตบหน้าและใช้ขวดน้ำอัดลมตี ส. บาดเจ็บ การทำร้ายนี้ต้องถือว่าเป็นการกระทำนอกเหนืออำนาจหน้าที่ของการปฏิบัติงานให้นายจ้าง ส. ถูกทำร้ายได้ต่อสู้อันเป็นสาเหตุเกิดจากความไม่พอใจกันเป็นส่วนตัว หลังเกิดเหตุจ. จึงยอมใช้ค่าเสียหายแก่ ส. แต่ ส. ยังอาฆาต จ. วันต่อมาได้ใช้เหล็กนาบมุกเผาไฟแล้วตี จ. ข้างหลังถึงแก่ความตายเป็นการที่ จ. ถูกทำร้ายตายเพราะสาเหตุส่วนตัว ไม่ใช่เนื่องมาจากการทำงานให้นายจ้างดังความหมายคำว่า “ประสบอันตราย” ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ประกาศ ณ วันที่ 16 เมษายน พุทธศักราช 2515
พิพากษายืน
