แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นมีบทลงโทษให้ปรับเป็นรายวันตลอดเวลาที่ยังฝ่าฝืนตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคารฯ มาตรา 67,69, และ 70 โจทก์บรรยายฟ้องในความผิดฐานนี้ว่า เมื่อระหว่างวันที่ 1ถึงวันที่ 18 กันยายน 2524 จำเลยซึ่งได้รับคำสั่งจากเจ้าพนักงานท้องถิ่นแจ้งให้จำเลยระงับการก่อสร้างและจำเลยได้รับทราบคำสั่งดังกล่าวแล้วจำเลยฝ่าฝืนคำสั่งโดยไม่ระงับการก่อสร้างภายในระยะเวลาดังกล่าว ดังนี้คำฟ้องของโจทก์ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าจำเลยทราบคำสั่งวันใด และฝ่าฝืนคำสั่งวันใด การที่โจทก์กล่าวรวมกันมาทั้งวันทราบคำสั่งและวันฝ่าฝืนคำสั่งว่าอยู่ในระยะเวลาเดียวกันเช่นนี้ จำเลยอาจทราบคำสั่งในวันสุดท้ายของระยะเวลาที่โจทก์กล่าวหาจำเลยก็ได้ เมื่อโจทก์ไม่บรรยายในคำฟ้องว่าจำเลยฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นวันใดแม้จำเลยจะให้การรับสารภาพ ศาลก็ไม่มีทางลงโทษปรับจำเลยเป็นรายวันตลอดเวลาที่ฝ่าฝืนตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ได้ คำฟ้องของโจทก์จึงไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา158(5)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม 2524 จำเลยซึ่งเป็นผู้ครอบครองอาคารเพื่อพาณิชยกรรมเลขที่ 118/5 หมู่ที่ 10 ตำบลหนองปรือ อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี ได้ดัดแปลงอาคารดังกล่าวจากอาคารไม้ชั้นเดียวเป็นอาคารแบบคอนกรีตเสริมเหล็กเป็นบางส่วนโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น และเมื่อระหว่างวันที่ 1 กันยายน 2524 เวลากลางวันถึงวันที่ 18 กันยายน 2524 เวลากลางวัน จำเลยซึ่งได้รับคำสั่งจากปลัดเมืองพัทยาในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่นแจ้งให้จำเลยระงับการก่อสร้างและรื้อถอนอาคารที่จำเลยดัดแปลง และจำเลยได้ทราบคำสั่งดังกล่าวแล้วแต่ฝ่าฝืนคำสั่งโดยไม่ระงับการก่อสร้างและไม่ยอมรื้อถอนอาคารส่วนที่ดัดแปลงภายในระยะเวลาดังกล่าว ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 11 ลงวันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 ข้อ 2 พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 22, 40 วรรคแรก, 42, 65, 67, 69 และ 70
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 22, 70 ปรับ 10,000 บาท กระทงหนึ่ง ลงโทษตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 40 วรรคแรก, 42, 67, 69 ปรับวันละ 1,000 บาท รวม 18 วันเป็นเงิน 18,000 บา อีกกระทงหนึ่ง รวม 2 กระทง ปรับ 28,000 บาท ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงปรับ 14,000 บาท
โจทก์อุทธรณ์ ขอให้ลดโทษปรับจำเลยฐานฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นเป็นสิบเท่า
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า คำฟ้องฐานฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นไม่แน่ชัดว่าจำเลยได้รับคำสั่งวันใดและขัดคำสั่งวันใดในระหว่างวันที่ 1 ถึงวันที่18 กันยายน 2524 เป็นคำฟ้องที่เคลือบคลุมพิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์ในความผิดตามมาตรา 40 แห่งพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ความผิดฐานฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นที่โจทก์ฟ้องมีบทลงโทษให้ปรับเป็นรายวันตลอดเวลาที่ยังฝ่าฝืน ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 67, 69 และ 70 โจทก์บรรยายฟ้องในความผิดฐานนี้ว่า เมื่อระหว่างวันที่ 1 ถึงวันที่ 18 กันยายน 2524 จำเลยซึ่งได้รับคำสั่งจากปลัดเมืองพัทยาในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่นได้มีคำสั่งแจ้งให้จำเลยระงับการก่อสร้างและจำเลยได้รับทราบคำสั่งดังกล่าวแล้ว จำเลยฝ่าฝืนคำสั่งโดยไม่ระงับการก่อสร้างภายในระยะเวลาดังกล่าว ดังนี้ คำฟ้องของโจทก์ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าจำเลยทราบคำสั่งวันใด และฝ่าฝืนคำสั่งวันใด การที่โจทก์กล่าวรวมกันมาทั้งวันทราบคำสั่งและวันฝ่าฝืนคำสั่งว่าอยู่ในระยะเวลาเดียวกันเช่นนี้ จำเลยอาจทราบคำสั่งเมื่อวันที่ 18 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของระยะเวลาที่โจทก์กล่าวหาจำเลยก็ได้ โจทก์ยืนยันว่าจำเลยทราบคำสั่งและฝ่าฝืนคำสั่งได้เพราะหลักฐานอยู่ที่ฝ่ายโจทก์ เมื่อโจทก์ไม่บรรยายในคำฟ้องว่าจำเลยฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นวันใด แม้จำเลยจะให้การรับสารภาพ ศาลก็ไม่มีทางลงโทษปรับจำเลยเป็นรายวันตลอดเวลาที่ฝ่าฝืนตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ได้คำฟ้องโจทก์จึงไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5)
พิพากษายืน
