แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยสั่งจ่ายเช็คชำระหนี้ให้แก่บริษัท ก.ซึ่งมีโจทก์เป็นผู้จัดการ บริษัท ก.จึงเป็นผู้ทรงเช็ค โจทก์ในฐานะส่วนตัวไม่ใช่ผู้ทรงเช็ค. เมื่อธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงินโจทก์จึงมิใช่ผู้เสียหายที่จะมีอำนาจฟ้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้สั่งจ่ายเช็คเพื่อชำระหนี้ค่าผ้าให้โจทก์ เมื่อเช็คถึงกำหนดชำระโจทก์ได้นำไปเข้าบัญชีเงินฝากของโจทก์เพื่อเรียกเก็บเงิน ธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงินอ้างว่าบัญชีปิดแล้ว ทั้งนี้โดยจำเลยสั่งจ่ายเช็คเพื่อมิให้มีการใช้เงินตามเช็ค ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คพ.ศ. 2497 มาตรา 3
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งให้ประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยสั่งจ่ายเช็คพิพาทชำระหนี้ให้แก่บริษัทไทยกรุ๊ปเท็กซ์ไทล์ จำกัด มิใช่ชำระหนี้ให้โจทก์เป็นส่วนตัว บริษัทไทยกรุ๊ปเท็กซ์ไทล์ จำกัด จึงเป็นผู้ทรงเช็คพิพาท แม้โจทก์จะเป็นผู้จัดการของบริษัทดังกล่าวโจทก์ในฐานะส่วนตัวก็ไม่อยู่ในฐานะเป็นผู้ทรงเช็คพิพาท โจทก์จึงมิใช่ผู้เสียหายที่จะมีอำนาจฟ้องจำเลยเป็นคดีนี้ได้
พิพากษายืน
