แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมืองหมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น เมื่อจำเลยให้การปฏิเสธโจทก์มีหน้าที่นำสืบว่าจำเลยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว ถ้าไม่นำสืบก็ลงโทษจำเลยไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีอาวุธปืนสั้นกับกระสุนปืนและพาไปในเมือง หมู่บ้านและทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาต และจำเลยใช้อาวุธปืนดังกล่าวยิงผู้เสียหายโดยเจตนาฆ่า แต่กระสุนปืนไม่ถูกผู้เสียหาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 30, 80, 91, 288 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2526 มาตรา 4 พระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 44ลงวันที่ 21 ตุลาคม 2519 ข้อ 3, 6, 7 ริบซองอาวุธปืน 1 ซองซึ่งจำเลยใช้ใส่อาวุธปืนที่มีและใช้ในการกระทำความผิดเป็นของกลาง และนับโทษต่อจากโทษของจำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 1241/2528 ของศาลชั้นต้น
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์เฉพาะข้อหาพยายามฆ่าและพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมืองหมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาต
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 80, 91, 288 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 6)พ.ศ. 2526 มาตรา 4 พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 8 ทวิ, 73 ทวิ (ที่ถูกคือ 72 ทวิ)ฐานพยายามฆ่าผู้อื่น วางโทษจำคุก 10 ปี ฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รบใบอนุญาต วางโทษจำคุก 6 เดือน รวมจำคุก 10 ปี6 เดือน ริบของกลาง นับโทษต่อจากโทษในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 1241/2528 ของศาลชั้นต้น นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยไม่มีเจตนาฆ่าผู้เสียหายและวินิจฉัยว่าในปัญหาว่าจำเลยกระทำผิดฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัวหรือไม่ จำเลยให้การปฏิเสธจึงเป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบว่าจำเลยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัวเมื่อโจทก์ไม่นำสืบให้ได้ความดังกล่าว จึงลงโทษจำเลยฐานนี้ไม่ได้
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์ในข้อหาพยายามฆ่าผู้อื่นและข้อหาพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาตด้วยคืนของกลางแก่เจ้าของ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
